รีวิวหนัง Her Love Boils Bathwater 60 วัน เราจะมีกันตลอดไป | อบอุ่นแต่มีน้ำตา

มีหนังอีกเรื่องที่ผมได้ดูมาในสัปดาห์นี้ แถมรู้สึกได้ถึงความดีจนไม่มีทางเลยที่จะไม่หยิบมาเขียนถึงกัน มันเป็นหนังญี่ปุ่นที่ไม่ได้มีกระแสมากมายนัก ไม่มีดาราดังมาดึงดูด แต่หนังโคตรดี และ ‘Her Love Boils Bathwater’ คือหนังญี่ปุ่นเรื่องนั้นครับ

หนังเรื่องนี้เข้าชิง 6 รางวัล Japanese Academy ก่อนจะคว้าไปได้ 3 ซึ่งก็คือ Hana Sugisaki ได้รางวัลนักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยม และนักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม ส่วน Rie Miyazawa คว้ารางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมไปครอบครอง บางคนคงรู้จักเธอและบางคนอาจจะไม่รู้จัก

งั้นเราไปคุยกันต่อว่าเธอเล่นเป็นใครในเรื่องนี้

เรื่องย่อหนัง ‘Her Love Boils Bathwater’

มันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวหนึ่ง ที่มี ฟุตาบะ (เร มิยาซาว่า) แม่ที่อยู่กับ อาซูมิ (ฮานะ ซูกิซากิ) ลูกสาวในบ้านน้อยกันสองคน กับกิจการโรงอาบน้ำที่ปิดมาราวปี

อาซูมิเป็นเด็กสาวที่มักถูกเพื่อนกลั่นแกล้งอยู่เสมอ ซึ่งเธอก็มักไม่โต้ตอบ ไม่พยายามจะทำอะไรได้ยอมๆ จึงถูกเพื่อนแกล้งด้วยความสนุกตลอดมา

จนวันหนึ่ง ทุกสิ่งได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง

เมื่อฟุตาบะได้รู้ว่าตัวเธอเองเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย และมีเวลาเหลืออยู่บนโลกนี้ได้เพียง 2 เดือน เธอเลือกที่จะใช้เวลาที่เหลือทำภารกิจ 4 อย่างให้ลุล่วง

ตามหาสามีที่หนีหายไป ซ่อมแซมธุรกิจโรงอาบน้ำ  ทำให้ทุกคนอยู่ต่อไปได้ และภารกิจสุดท้ายที่ยังเป็นความลับ

ที่คุณต้องไปค้นหาในโรงเอาเอง

รีวิวหนัง ‘60 วัน เราจะมีกันตลอดไป’

บอกตัวเองว่ามีความคาดหวังเจืออยู่บ้างก่อนจะเดินทางเข้าไปดูหนังเรื่องนี้ในโรง ด้วยเพราะรู้มาก่อนว่ามันได้รางวัล และมันเรียกน้ำตาจากผู้ชมชาวญี่ปุ่นอย่างมาก ก่อนจะได้พบด้วยตาตัวเองว่า มันทำให้น้ำตาเอ่อตั้งแต่ไม่กี่นาทีแรกของหนังกันเลยทีเดียว หลายสิ่งหลายอย่างที่กระเทาะออกมาได้จากหนังเรื่องนี้ ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะเขียนถึงมันให้ได้มากที่สุด

เหมือนรวมคนมีรอยร้าวในเรื่องเดียวกัน

จากตัวอย่าง จากเรื่องย่อ เราอาจพบว่ามันคือหนังดราม่าของแม่คนนึงที่อยากจะทำอะไรเพื่อฝากไว้กับลูกสาว ให้เธอได้อยู่และดูแลตัวเองได้ แต่การณ์กลับกลายเป็นว่าหนังเล่าอะไรไปมากกว่านั้นเยอะเลย

เราได้พบได้รู้จักกับตัวละครอีกหลายตัว ที่แต่ละตัวต่างก็มีปมหรือความเจ็บปวดในชีวิตของตัวเองแตกต่างกันไป มีหลายตัวอยู่ที่มีปมอย่างเดียวกัน

แต่รายละเอียดของปมนั่นแหละที่ต่าง

**การจะหยิบมาเล่าตรงนี้คงจะเป็นสปอยล์ ใครที่ไม่อยากอ่านเชิญข้ามไปได้

มันมีทั้งเรื่องราวของแม่คนหนึ่งที่เฝ้าทำเพื่อคนอื่นมาตลอด เธอพยายามปลุกเร้าความกล้าในตัวลูกเพราะการอยู่ในสังคมนี้จะทำตัวแหยๆ ไม่ได้ เธอสืบหาตัวพ่อของลูกสาวที่หายไปตัวไปเป็นปี พาเขากลับมาเพื่อร่วมกันฟื้นฟูกิจการโรงอาบน้ำที่ปิดไปให้กลับมาอีกครั้ง นั่นจะกลายเป็นที่ทำมาหากินของครอบครัว ของลูกสาว กับพ่อที่ไม่เอาไหน

เธอยังได้พบว่าสามีของเธอพาลูกสาวตัวน้อยติดกลับมาด้วย ทั้งที่ก็พอจะแน่ใจได้ว่านั่นไม่ใช่ลูกของเขา แต่ทุกคนก็รักเด็กน้อยคนนั้นเหมือนคนในครอบครัว ทั้งที่เด็กเองก็มีแม่อยู่แล้ว แต่แม่กลับทิ้งเธอไว้กับคำสัญญา

ไม่ต่างอะไรกับฟุบาตะเลยที่เฝ้ารอแม่ของตัวเองมาตลอดชีวิต T_T

สัญญาต้องเป็นสัญญา

บางครั้งบางที ตัวละครที่เป็นญี่ปุ่นก็ดูจะทำอะไรที่ชวนอึ้งเอาได้เหมือนกันนะ เพราะว่าในเมืองไทยมันคงจะทำแบบนั้นไม่ได้หรอกมั้ง การที่เราจะเจอะเจอคนแปลกหน้ามาขอขึ้นรถแล้วเดินทางไปด้วยโดยที่ผู้โดยสารทั้งคันเป็นผู้หญิงเนี่ย แต่ตัวละครในหนังเรื่องนี้เขาทำไปแล้ว

แถมเธอยังสร้างสิ่งดีๆ ให้เกิดขึ้นกับคนๆ นั้นได้อีก ไม่อยากเชื่อเลย

เธอมีสามีที่ทิ้งเธอไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ก่อนจะพาเขากลับมาเพราะว่าหลังจากเธอตายไป อาซูมิจะไม่มีใครดูแล กิจการโรงอาบน้ำก็จะไม่มีใครสานต่อ คำสัญญาที่สามีไม่เอาไหนและเจ้าชู้เคยให้ไว้ เธอยังคงจดจำ แม้ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะทำให้กับเธอ

พอถึงวันนี้ สิ่งที่เขาทำให้อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เธอหวัง แต่มันมีค่ามากพอให้น้ำตาไหลริน

เธอได้ฝากบอกเรา “สัญญาอะไรไว้ ก็ควรจะทำตามสัญญา” 

ทำอะไรต้องมีจุดหมาย

ชายหนุ่มนักโบกรถผู้โบกไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีจุดหมาย เพราะชีวิตคนเราอาจมีเงินมีทุกอย่างที่หาได้ แต่ความสุขไม่ใช่จะหาได้จากเงินที่มี การมีจุดมุ่งหมายทำให้คนทำเรามีพลังที่จะทำการใดๆ มากกว่า

นั่นแหละ ฟุตาบะจึงเลือกที่จะบอกกับชายหนุ่มไปเช่นนั้น ซึ่งไปๆ มาๆ ก็เหมือนเธอบอกกับเราด้วย

หนังทำให้เรารู้สึกถึงความอบอุ่นที่แทรกซึมในทุกอณู แม้น้ำตาจะเอ่อท่วมล้นใจอยู่ก็ตาม

อบอุ่นปนเศร้าแต่ไม่ฟูมฟาย

’60 วัน เราจะมีกันตลอดไป’ เป็นหนังที่เล่าเรื่องอย่างง่ายๆ ทว่ามีช็อตที่ชวนอึ้งและเซอร์ไพรส์ไปได้ตลอดทาง มีอะไรที่เรายังไม่รู้อีกหลายอย่างมากกว่าที่ผมระบายไว้ข้างบนเสียอีก หนังอาจจะมีช่วงเวลาของการทานอาหารร่วมกันทั้งครอบครัวในบ้านอยู่มากหน่อย นั่นเป็นช่วงเวลาที่ดีสุดๆ ของการมีครอบครัวแล้วล่ะ ชาบู ชาบู ในหนังอาจทำให้เกิดอาการอยากอาหารขึ้นมาได้เลย แต่ไม่เท่ากับอาการอิ่มสุขที่ได้อยู่กันพร้อมหน้าหรอก

เพราะหลายครอบครัวก็ไม่มีโอกาสแบบนี้

ผมรู้สึกได้ว่าหนังให้พลังกับการใช้ชีวิต การมีชีวิตอยู่ และการต่อสู้เพื่อมีชีวิตพอสมควรเลย แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยชีวิตที่หมองหม่นจากการเฝ้ารอ การคาดหวังในสัญญา แต่การส่งต่อพลังให้กับคนที่เรารักในวันที่เรากำลังจะหมดลมหายใจ มันคือ “ความอบอุ่นที่มาในวันแสนเศร้า” จริงๆ

ดูหนังจบแล้วก็มานั่งคิดดู มันเป็นหนังที่มีความแปลกประหลาดอยู่ในตัวเอง หนังที่ดูจะรวบรวมหลากหลายผู้คนที่ต่างมีปัญหาดราม่ากันไปคนละแบบ มันมีทั้งความจริงจังของชีวิตที่เกิดมาก็เจอแต่ปัญหา

แต่พอเจอฉากจบ มันก็ทำเราอึ้งเหมือนกันนะที่เขาเล่นกันเบอร์นี้… 

ชื่อภาพยนตร์: Her Love Boils Bathwater / 60 วัน เราจะมีกันตลอดไป / 湯を沸かすほどの熱い愛 (Yu o Wakasu Hodo no Atsui Ai)
ผู้กำกับภาพยนตร์: Ryota Nakano
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: Ryota Nakano
นักแสดงนำ: Rie Miyazawa, Hana Sugisaki, Taro Suruga, Joe Odagiri,
ความยาว: 125 นาที
แนว/ประเภท: Comedy
อัตราส่วนภาพ:
เรท: ไทย/, MPAA/
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 6 เมษายน 2560
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: Hakuhodo DY Music & Pictures, The Klockworx, NTT Plala, Mono Film