ภาพยนตร์

รีวิวหนัง 5 แพร่ง | 5 เรื่อง 5 ความกลัว

หนังผีสัญชาติไทยที่น่าจะโดดเด่นที่สุดในรอบปี เปิดตัวแรงด้วยรายได้ 15 ล้านเพียงวันแรกที่เข้าฉาย

ในที่สุด วันนี้ ผมก็พาตัวเองไปดู ‘5 แพร่ง’ จนได้ หลังจากจดๆ จ้องๆ มาหลายวัน หนังผีสัญชาติที่น่าจะโดดเด่นที่สุดในรอบปี เปิดตัวแรงด้วยรายได้ 15 ล้านเพียงวันแรกที่เข้าฉาย (อ้างอิงจากเว็บไซต์ GTH) วันนี้ เลยไปสัมผัสด้วยสายตาตัวเองในโรงสยามพาวาลัย พารากอนซีเนเพล็กซ์

จองไว้ตั้งแต่เที่ยง กว่าจะได้ดูตั้งรอบ 19.25 ในที่สุดก็ได้ดูตัวอย่างหนัง ‘รถไฟฟ้า..มาหานะเธอ’ ในโรงกับเขาซะที ตัวอย่างหนังที่ทำให้หลายคนหวั่นไหว กับทำให้หลายคนรู้สึกโดนจี้ใจดำเข้าอย่างแรง

ห้าแพร่ง
หนังไทยจาก GTH ห้าแพร่ง

กับ 5 เรื่องที่ร่วมกันสร้าง “ความกลัว” ให้กับหลายคน ที่ถูกเล่าออกมาดั่งหนังสั้น ผมคงไม่อาจจะเล่าลงลึกมากมายได้ เพราะจะกลายเป็นการเล่าเนื้อหนังจนหมด นับว่ายากมากในการเขียนถึงเสียจริงๆ

ผมคงไม่เล่าแต่ละแพร่งแบบไล่เรียงตามหนังจริง เพราะอาจทำให้ลดทอนความสดใหม่ในการดูไปเปล่าๆ

นิโคล เทริโอ กลับมาอีกครั้ง หลังงานแรกๆ ไม่เปรี้ยง ได้พิสูจน์ความสามารถทางการแสดงให้ประจักษ์ ด้วยสถานการณ์ที่ใกล้ตัวไม่น้อย กับบทแม่ที่ต้องเจอเหตุการณ์ลูกหายในเต็นท์ “รถมือสอง” ของตัวเอง โอ๋-ภาคภูมิ วงศ์ภูมิ เจ้าของแพร่ง หยิบเอาแง่มุมของรถมีประวัติ ที่ถูกโมใหม่จนไม่เหลือเค้าที่มาอันน่าปกปิด นิโคลเล่นเป็น นุช เจ้าของเต็นท์รถที่ต้องอยู่คนเดียวท่ามกลางรถนับร้อยคันเหล่านั้น..เพื่อตามหาลูกน้อยที่หายตัวไป

เล่นคนเดียว กลัวกันทั้งโรงเชียวนะนั่น

“หลาวชะโอน” หนังเรื่องย่อย ที่หยิบเหตุการณ์จริงมาเป็นปลูกเป็นเรื่องใหม่สอนใจได้ชะงัด กอล์ฟ-ปวีณ ภูริจิตปัญญา ร่วมงานกับ เก้า-จิรายุ ละอองมณี ที่สวมบทบาท เป้ เด็กชายที่ก่อความผิดด้วยการปาหินใส่รถ จนต้องหนีโทษทัณฑ์ทางโลกมาอยู่ในวัดอันแสนห่างไกล ก่อนจะเจอเรื่องน่าสะพรึงกลัวอันเกินจิตใจของเขาจะรับไหว ซึ่งถือว่า เป็นการวางโครงเรื่องที่ค่อนข้างสมบูรณ์มากในบรรดา 5 แพร่ง ด้วยแง่มุมของความเป็นเด็กมีปัญหาทางครอบครัว จนก่อเหตุเลว และไปเจอเหตุร้าย ณ หลาวชะโอน

บทเรียนสอนใจได้ดี มีมุมสะเทือนใจอย่างหาที่เปรียบมิได้ทีเดียว

โต้ง-บรรจง ปิสัญธนะกูล สร้างความประทับใจ “คนกลาง” ในภาคก่อนด้วยความน่ากลัวบวกความฮา มาในภาคนี้ก็ไม่ทำให้คนดูต้องผิดหวังอย่างเคย เพียงแต่สิ่งที่อาจจะทำได้ไม่เท่า “คนกลาง” ก็คงจะเป็นที่ “คนกอง” ดูจะไม่น่าสะพรึงกลัวสักเท่าไหร่ หากเน้นไปที่ความฮาเสียมากกว่า สังเกตได้จากเสียงหัวเราะลั่นโรง เมื่อได้ทีมนักแสดงกลุ่มเดิมที่มากันอย่างครบถ้วน พร้อมตัวชูโรงตัวใหม่ กับการล้อเลียนหนังผีอีกหน โดยเฉพาะ “แฝด” ที่ มาช่า วัฒนพานิช คนเดิมเคยฝากความทรงจำเอาไว้ เรื่องราวในฉากหนึ่งของการถ่ายทำหนังผี ที่น้องคนนั้นที่เล่นเป็นผี เธอเกิดตายระหว่างถ่าย แต่ห่วงว่างานแสดงครั้งแรกของเธอจะไม่ลุล่วง จึงกลับมาป่วนกองถ่ายอีกครั้ง แพร่งนี้ คุณจะได้พบกับมาช่าในมุมที่แปลกใหม่ไม่เคยเห็นที่ไหน

เป็นการพลิกบทบาทครั้งสำคัญของมาช่าจริงๆ

โปสเตอร์ 5 แพร่ง
โปสเตอร์หนัง ‘Phobia 2’ แบบที่ 1

แน็ก ชาลี ไตรรัตน์ สลัดภาพจากแฟนฉัน และเด็กหอ โตขึ้นเป็นหนุ่มบนรถบรรทุก ที่รับสองหนุ่มสาว “Backpackers” ชาวญี่ปุ่นนักโบกขึ้นร่วมทาง ก่อนที่จะได้เห็นว่าอะไรที่เขาขนมา จากหนังตัวอย่าง เราคงได้เห็นภาพคล้ายซอมบี้วิ่งตามไล่ล่ารถบรรทุกคันนั้น ในแพร่งนี้ ย้ง-ทรงยศ สุขมากอนันต์ เปิดเผยที่มาที่ไปของพวกมัน เขาหยิบเอาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสังคมเข้าควบรวมจนกลายเป็นหนังซอมบี้ขึ้นมา หนังมีที่มาที่ไปอยู่พอควร แต่อาจจะไม่ทำให้บางคนเข้าใจมากนัก อันนี้ มันเป็นสไตล์ ซอมบี้ไม่ใช่สิ่งที่พบเห็นได้จากหนังผีไทยนัก แต่มันถูกนำมาใช้เพื่ออธิบาย “ความบ้า” ของบางสิ่งหรือเปล่า

ฉากที่ดูร้ายแรงที่สุด คงเป็นตอนจบของมัน ที่บ่งบอกอะไรบางอย่างได้ดี

ผมยอมรับว่า ประทับใจกับหลายแพร่งในระดับที่ใกล้เคียงกัน แต่แพร่งที่ดูจะได้ใจจากผมไปน้อยที่สุด ก็เห็นจะเป็น “ห้องเตียงรวม” ของผู้กำกับ วิสูตร พูลวรลักษณ์ ที่เลือก แดน วรเวช ดานุวงศ์ มารับบทหนังส่วนใหญ่เอาไว้เกือบจะคนเดียว กับเรื่องราวของ ตี้ ที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนต้องเข้าโรงพยาบาล เขาเรียกร้องห้องเดี่ยวแต่กลับต้องมาอยู่ร่วมห้องกับชายแก่ที่รอวันถอดเครื่องช่วยหายใจ การดำเนินเรื่องทำได้ดีในการสร้างความน่ากลัว แต่กลับสอบตกเรื่องการอธิบายที่มาที่ไป และไม่ชัดเจนในสิ่งที่ต้องการสื่อ

ความเห็นนี้ อาจจะไม่ตรงกับบางคนได้ อย่าว่ากันเลยนะ

Poster 5 แพร่ง
โปสเตอร์หนัง ‘Phobia 2’ แบบที่ 2

โดยรวม ผมประทับใจตรงแง่มุมของหลายแพร่งที่ผู้กำกับพยายามนำเสนอ โดยส่วนตัว ผมไม่ได้กลัวผีในแต่ละแพร่งแต่อย่างใด แต่ผมรู้สึกสนุกดีที่เห็นคนข้างๆ ผมรู้สึกกลัวภาพบนจอยักษ์ และเห็นคนอีกข้างก็ดูจะกลัวเอามากเช่นกัน เห็นปิดหน้าปิดตาใหญ่เชียว มุกตกใจถูกนำมาใช้ไม่บ่อยนัก ซึ่งถือเป็นเรื่องดี ที่มันทำให้ผมสะดุ้งได้ในจังหวะที่เขาอยากให้ผมสะดุ้ง แต่ละเรื่อง ผมรู้สึกถึงจุดร่วมที่พูดถึง “เหตุบนท้องถนน” ทั้งการปาหินเข้าใส่รถ ความประมาทที่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุ การขนส่งสิ่งผิดกฎหมาย ธุรกิจที่มาหากินกับสมบัติของคนตาย ส่วนอีกแพร่งที่ดูเกี่ยวข้องน้อยที่สุด ก็ยังมีฉากอุบัติเหตุบนท้องถนน ผมไม่มีปัญหากับการเรียงเรื่อง เรียงแบบนี้ก็ถือว่าดีแล้ว คนดูอื่นๆ ก็น่าจะชื่นชอบเช่นเดียวกัน

ถ้ายังไม่ได้ดูก็อย่าลืมซื้อตั๋วเข้าไปดูกันนะครับ คนดูอาจจะเต็มโรงหน่อยเพราะกระแสดีมาก แต่หนังดี เราต้องสนับสนุนสิ จริงมั้ยครับ?

PatSonic

บล็อกเกอร์ผู้ชอบดูหนังหลากแนว ฟังเพลงหลายสไตล์ มีเวลาว่างก็จะออกไปท่องเที่ยว บางเวลาก็หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน หยิบซีรีส์ขึ้นมาดู แล้วก็จะหยิบมาเขียนให้ทุกคนได้อ่านกัน

18 คอมเมนต์

  1. ตอน แดน นี่ผมดูแต่ @ceemeagain ว่าหน้าตาจะเป็นยังไง อิอิ

  2. แหม่ ผมลืมเขียนถึงน้องซีไปเสียสนิทเลยนิ สำหรับผม แค่ได้ยินเสียงก็รู้แล้ว พยาบาลคนนี้เป็น @ceemeagain แน่ๆ

  3. คะแนนสำหรับเรื่องนี้เต็ม 10 ให้เท่าไหร่ครับลุง

  4. ไม่เคยให้คะแนนหนังเรื่องไหน เวลาจะคิดคะแนนมันจะยิบย่อยเกินไป เอาแค่ ชอบมั้ยก็พอละ

    สำหรับเรื่องนี้ สรุปว่า ชอบอะ

  5. อยากดู แต่ต้องรอแผ่นหล่ะ อีกอย่างคงซื้อของแท้ด้วย :D

  6. อ่าว จำไม่ได้ซะงั้น ว่าเป็นพี่ @ceemeagain ^^;
    ไปดูโดยไม่มีความกลัวเลย คนนั่งข้างๆก็ไม่กลัว (หนังผีไทยไม่เคยดูแล้วหลอนติดไปที่บ้านสักเรื่องเดียว เพเราะส่วนมากมีความแค้นมีที่มาที่ไป อย่างพวกหนังญี่ปุ่น จูออน มันมั่วไปหมด เลยหลอนๆบ้างเหมือนกัน)

    ตอนเดินออกจากโีรง มีเพื่อนถาม ไอเสียงกรี๊ดๆนี่มันเสียงในหนังหรือเสียงคนในโรง (คำตอบ: เสียงคนในโรง)
    เป็นการไปดูหนังที่นั่งตำแหน่งดีสุดเท่าที่เคยนั่งมาเลยมั้ง แถวสาม จากบน กลางๆ
    แต่นั้่นทำให้มีแสงจากห้องฉายเยอะ สว่างโร่เลย ความน่ากลัวหดลงไปอีก

    ชอบเนื้อเรื่องของหลาวชะโอน เสียงประกอบ”ตอนนั้น”ก็สยองดี คนกรี๊ดกร๊าดวี้ดว้ายด้วยความเสียวสยองกันใหญ่
    ชอบตอนจบของห้องเตียงรวม (คาดไม่ถึง ก็คิดอยู่ว่าอยู่ๆจะมาหลอกแดนทำไม) แต่รพ.กลางคืนไ่ม่มืดร้างขนาดนั้นนา ยิ่งถ้ารพ.ใหญ่ๆด้วยแล้ว
    ชอบการแสดงของคนกอง ก็เดาเรื่องไปต่างๆนานาตามที่ผกก.อยากให้เดานั่นแหละ

    ซอมบี้ ไม่ไหว ไม่ค่อยชอบ ดูแต่ความแบ๊วของสองญี่ปุน ^^;
    แต่นึกถึงข่าวที่เป็นเรื่องจริงแล้วสะเทือนใจ

  7. อยากเขียนวิจารณ์แบบพี่แพทได้มั่งจังครับ

    นั่นสินะ มุมมองความชอบ พี่แพทไม่เหมือนผมจริงๆ

  8. ผมคิดว่า 5 แพร่งทำออกมาดีกว่า 4 แพร่งมากๆเลยทีเดียว โดยเรื่องที่ผมชอบที่สุด คือเรื่องที่ 5 “คนกอง” เพราะค่อนข้างฮาและซับซ้อนดี และหนังแนวๆนี้จุดเด่นคือมีหลายเรื่องทำให้คนดูไม่เบื่อและได้หลายอารมณ์ในขณะที่ดูหนังเรื่องเดียว

  9. หุหุ ไม่เคยดูหนังผี เพราะผผมขี้กลัวครับ อิอิ แต่แฟนผมชอบมากๆ

  10. สนุกดีครับ ส่วนตัวเป็นคนไม่กลัวผีอยู่แล้ว ดูๆไป รู้สึกเป็นไงไม่รู้ รู้สึกว่าไม่น่ากลัวสักเท่าไหร่ เรื่องราวเกี่ยวกับหลาวชะโอน ถือว่าเป็นตอนที่น่ากลัวที่สุด รองลงมา คงเป็นที่ตอนรถมือสอง ที่นิโคลเล่นกระมัง และทีชอบสุด คงต้องยกให้คนกองเค้า ฮาดี ส่วนตอนที่ไม่แนว และไม่ชอบที่สุด ก็ตอนซอมบี๊ล่ะครับ ไม่มีเหตุผล หรือว่าโดนไวรัสชีวะกัน

    ส่วนประเด็นที่เชื่อมโยง น่าจะเป็นรถล่ะครับ เพราะทุกตอน มุ่งประเด็นไปที่อุบัติเหตุบนท้องถนน ไม่เว้นแม้ตอนสุดท้าย อย่างคนกอง จบแบบหักมุม ซับซ้อนดีครับ

  11. เข้าไปอ่านมาแล้วครับ วิเคราะห์ได้ดีทีเดียว แต่สปอยล์หนังเสียหมดเลย เหมาะกับคนที่ดูแล้วเท่านั้นนะครับ

  12. ขอบคุณค่ะที่เข้าไปอ่านนะคะ เข้าไปแก้มาแล้วว่าสำหรับคนที่ดูแล้วเท่านั้น
    คือตั้งใจให้คนที่ดูแล้วได้ไปอ่าน และร่วมแสดงความคิดเห็นกันน่ะค่ะ
    พอดีปกติสเปชมีแต่คนรู้จักเข้าไป เราก็ลืมนึกถึงคนอื่นๆ ไป ต้องขออภัยด้วยนะคะ

    ส่วนของคุณเองที่วิจารณ์เอาไว้นั้นดีมากเลยค่ะ วิจารณ์ในภาพรวม แต่ก็ครบในทุกด้าน
    ขอบคุณที่เขียนมาให้ได้อ่านกันนะคะ

  13. ม่ะได้ดู แต่รู้เรื่องหมดแล้ว ฮ่าๆ เพราะกลัว ไม่กล้าดูหนังผีค่ะ เลยให้คนที่ไปดูแล้ว เล่าให้ฟังแทน

Back to top button

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า

Privacy Preferences

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

Allow All
Manage Consent Preferences
  • Always Active

Save

Adblock Detected

เนื่องจากบล็อกนี้อยู่ได้ด้วยความเอื้อเฟื้อผู้เยี่ยมชม รบกวนไม่ใช้ Ad Blocker เพื่อการเยี่ยมชมที่สมูธครับ