รีวิวหนัง เธอกับฉันกับฉัน | รักแรกของฝาแฝดและการเติบโตในยุค Y2K

สัปดาห์นี้มีหนังไทยเรื่องหนึ่งที่ผมอยากดู เป็นเรื่องราวของฝาแฝดวัยมัธยมที่ใช้ชีวิตอยู่ในช่วง Y2K ช่วงเวลาของการเปลี่ยนผ่านสู่สหัสวรรษใหม่ ‘เธอกับฉันกับฉัน’ ผลงานหนังยาวเรื่องแรกของผู้กำกับที่เป็นคู่แฝด แถมยังได้ผู้อำนวยการสร้างหน้าใหม่ที่เคยกำกับหนังสยองขวัญที่เล่าเรื่องฝาแฝด

สำหรับผู้กำกับหญิงที่เป็นคู่แฝดอย่าง วรรณแวว – แวววรรณ หงษ์วิวัฒน์ พวกเธอเคยมีผลงานน่าจดจำอย่างซีรีส์ ‘Great Men Academy’ และหนังสารคดี ‘Wish Us Luck ขอให้เราโชคดี’ มาให้เราชมกัน ครั้งนี้ เราจะได้พบกับหนังยาวที่หยิบเอาสิ่งที่พวกเธออยากเล่าในหนังเรื่องแรก ที่มีทั้งความเป็นหนังรักแรกของวัยรุ่น เรื่องราวที่เกิดกับตัวเอกที่เป็นแฝดกัน ย้อนวันไปในวันเก่า

และพาเราไปพบกับโลเกชันต่างจังหวัดอย่างนครพนม

เรื่องย่อหนัง ‘เธอกับฉันกับฉัน’

หนังเล่าถึงเมืองไทยในปี ค.ศ. 1999 (พ.ศ. 2542) ปัญหา Y2K ถูกพูดถึงไปทั่วโลก พร้อมๆ กับที่มีข่าวลือว่าสิ้นปีโลกนี้อาจแตก ในช่วงเวลาที่วัยรุ่นบ้าเล่นก็อตจิ และเพลงผ้าเช็ดหน้าของ TK กำลังติดเทรนด์ วัยรุ่นที่เกิดมาเป็นแฝดกันอย่าง ยู และ มี (ใบปอ ธิติยา จิระพรศิลป์) เด็กสาววัยมัธยมต้น ไม่เพียงแค่ต้องเผชิญกับอนาคตที่ไม่แน่นอน แต่ทั้งคู่ก็กำลังพบเจอกับทั้งเรื่องความรักและเรื่องครอบครัวที่กำลังสั่นคลอนอยู่เช่นกัน

ทั้งคู่เป็นแฝดกัน หน้าเหมือนกันมาก ต่างแค่คนหนึ่งมีไฝ อีกคนหนึ่งไม่มี นิสัยใจคอแตกต่างกันเล็กน้อย แต่ก็สนิทและรักกันมาก แชร์ทุกอย่างร่วมกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ต่างคนต่างเป็นดั่งโลกทั้งใบให้แก่กัน ก่อนที่วันหนึ่งจะมีตัวแปรเป็นเด็กหนุ่มลูกครึ่ง ที่เพื่อนๆ เรียกว่า หรั่ง แต่ที่จริงเขาชื่อว่า หมาก (โทนี่ อันโทนี่ บุยเซอเรท์) เดินเข้ามาในชีวิตของพวกเธอทั้งสอง

เด็กสาวฝาแฝดจึงได้สัมผัสกับความรักครั้งแรกที่พวกเขาพบว่าไม่อาจแชร์แก่กันได้ และต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับความสัมพันธ์นี้ ในช่วงเวลาแห่งความเปลี่ยนแปลงเรื่องครอบครัวก็เป็นอีกปัญหาที่เข้ามาทดสอบและทำให้พวกเธอเติบโต

รีวิวหนัง ‘You & Me & Me’

เป็นความสุขอย่างหนึ่งที่ได้เห็นว่า หนังไทยก้าวออกไปจากเมืองหลวงเพื่อหาโลเกชันในต่างจังหวัด อย่างเช่นเรื่องนี้ที่สร้างบทให้ตัวละครมีเหตุให้ต้องเดินทางกลับบ้านเกิดของแม่ที่นครพนม นอกเหนือจากมันจะเป็นหนังที่เล่าเกี่ยวกับเด็กสาวฝาแฝดวัยมัธยมต้น ที่พาเราย้อนยุคไปพบเจอกับเหตุการณ์ก่อนปี ค.ศ. 2000 บรรยากาศที่ทำให้คนที่เคยมีชีวิตวัยรุ่นในยุคนั้นรู้สึกอิ่มเอมเป็นอย่างยิ่ง

ช่วงเวลาของการเป็นวัยรุ่น มันไม่ใช่แค่ช่วงของการค้นหาตัวตน แต่มันคือช่วงเวลาอันสับสนของการได้พบสิ่งใหม่ และในครั้งนี้ ตัวละครที่ต้องพบเจอมันเป็นเด็กหญิงคอซอง 2 คนที่เป็นแฝดกัน ยู และมี คือคนที่เติบโตมาพร้อมกัน มีใบหน้าเดียวกัน แบ่งปันกันทุกเรื่องมาตั้งแต่เกิด จนกระทั่งมีเด็กหนุ่มอีกคนเข้ามา และกลายเป็นรักแรกของเด็กสาวทั้งสอง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงเปลี่ยนแปลงไป

อาจไม่ได้เป็นเรื่องแปลกใหม่นัก หากจะเล่าเรื่องแฝดสาวที่รักผู้ชายคนเดียวกัน แต่บทหนังที่เรียบง่ายพาเราไปพบกับสิ่งที่ทุกคนเคยพานพบมา ความรักครั้งแรก แตะตัวกันครั้งแรก รวมทั้งจูบแรก มันทำให้คนดูรู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปอยู่ในหนัง แว้บหนึ่ง เราอาจรู้สึกว่าตัวเองเป็นยู อีกแว้บกลับรู้สึกเป็นมี รู้สึกตัวอีกที เรากลายเป็นหมากไปแล้ว ความรักทำให้แฝดที่เคยแบ่งปันกันได้ทุกอย่าง แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกหวงแหน และกลายเป็นบททดสอบว่า พวกเธอจะก้าวข้ามมันไปอย่างไร

เช่นเดียวกับหมาก ที่เขาเองก็สับสนในหัวใจตัวเองเหมือนกันว่า แท้จริงแล้ว เขารักคนไหนกันแน่ แม้เขาจะรู้สึกได้ว่าสองคนนี้มีความแตกต่างกันอยู่ก็ตาม

หนังหยิบทุกอย่างในยุค Y2K เข้ามาใส่ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าจะเป็นสภาพบ้านเมือง ร้านอาหาร ของเล่น เสื้อผ้า บ้านเมือง การใช้ชีวิตและเพลงที่ฟัง รวมทั้งกระแสการตื่นตัวเรื่องคอมพิวเตอร์รวนและคำทำนายโลกแตกที่ถูกพูดถึงกันหนาหู พาคนดูย้อนวันหวนกลับไปนึกถึงวันเก่า เหมือนหนังพาคนดูไปเปิดลิ้นชักความทรงจำ ไม่ต่างจากที่เคยรู้สึกตอนได้ดู ‘แฟนฉัน’ และเมื่อเด็กๆ ไปอยู่ในโลเกชันอย่างนครพนม หนังก็ยังเลือกใช้เครื่องดนตรีพื้นบ้านอย่างพิณเข้าเป็นส่วนประกอบในการเดินเรื่อง ตัวละครสมทบอย่างเด็กๆ ที่เรียนพิณทำให้หนังมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะอันสดใส กลายเป็นตัวขโมยซีนชั้นดี อีกทั้งยังมีการพาเหล่าสัตว์ชนิดต่างๆ เข้าร่วมฉากที่ดึงความสนใจไปไม่น้อยด้วย

ด้วยความที่ผู้กำกับเองก็เป็นฝาแฝด วรรณแวว – แวววรรณ จึงถ่ายทอดเรื่องราวของแฝดหญิงออกมาได้ละมุนและอบอุ่นมาก เฉกเช่นเดียวกับงานภาพที่ละเมียดละไม ใช้นักแสดงคนเดียว ด้วยเทคนิคต่างๆ ที่ทำให้กลายเป็นสองคนได้อย่างแนบเนียน นอกจากนี้ ก็ยังพยายามจะทำให้แคแรกเตอร์ของยูกับมีมีความเด่นชัดในใจของผู้ชม ด้วยภาพลักษณ์ภายนอก ไฝ ทรงผม สีเสื้อผ้า และรวมไปถึงนิสัยใจคอ ซึ่งข้อหลังนี่ต้องยกความดีความชอบให้กับใบปอที่ต้องสวมบทเล่นเป็น 2 คน ออร่าของน้องฉายชัดมากแม้นี่จะเป็นเพียงผลงานหนังเรื่องแรก แต่ก็มองเห็นแววว่าเธอจะไปได้ไกลในแวดวงการแสดง

ผู้กำกับแฝดต้องเจองานยากทั้งในด้านกำกับและการถ่ายทำ ส่วนบทหนังเองก็ใช้ประโยชน์จากความที่มีตัวเอกเป็นฝาแฝดไข่ใบเดียวกัน ทำให้ทั้งหมากและคนดูรู้สึกสับสนไปพร้อมๆ กันว่า ตัวเองกำลังเจอกับแฝดคนไหน และจริงๆ แล้วตนหลงรักใครกันแน่

แต่ ‘เธอกับฉันกับฉัน’ ก็ไม่ได้มีแต่พาร์ทของรักแรกและเรื่องรักสามเส้า เพราะอีกส่วนของหนังมันเล่าเรื่องปัญหาครอบครัว และพาร์ทนี้ทำงานกับหัวใจหนักมาก ในระหว่างที่ยูและมีกำลังรู้จักและสับสนกับรักแรก พวกเธอก็กำลังสับสนกับทางเลือกภายในบ้านเช่นกัน เพราะวิกฤติการเงินกำลังทำให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวเผชิญกับความเปลี่ยนแปลง บทหนังหยิบอินไซด์ความรู้สึกของทั้งคนเป็นลูกและคนเป็นพ่อแม่ได้อย่างเข้าถึงและลงตัว มันจึงกลายเป็นหนัง Coming-of-age ของฝาแฝดที่พาสะอื้นหนัก ยิ่งถ้ามันเคยเกิดกับเรา มันจะยิ่งรีเลทและสะกิดแผลใจให้กลับมาทำงานอีกครั้งอย่างไม่ยากเย็นเลย

กลับกลายเป็นว่า แม้หนังจะเล่าเรื่องรักแรกได้ชวนอิน แต่พาร์ทครอบครัวกลับอินได้หนักกว่า และก็เป็นใบปออีกครั้งที่ถ่ายทอดพาร์ตนี้ได้ดีงาม จนไม่แปลกใจเลยที่ผู้คนจะเอ่ยชื่นชมน้องหลังหนังจบลง พาให้นึกถึงหนังเก่าๆ จาก GTH ที่ไม่ได้เห็นมาในรอบหลายๆ ปี

เป็นหนังที่อบอุ่น เรียบง่าย แต่ทำงานกับหัวใจได้มากจริงๆ

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง