รีวิวหนัง Ammonite แอมโมไนต์ | หินที่มีค่าพอให้กระเทาะ

ในโลกวันวาน ผู้หญิงมักไม่ได้รับความสำคัญ จะเก่งจะดีงามแค่ไหนก็ไม่ได้รับการเชิดชูหรือยอมรับจากสังคม โลกวันเก่ายังคงมองเห็นผู้ชายเป็นใหญ่ ที่มีอำนาจควบคุมและครอบครองเพศหญิงได้ทุกด้าน การจะยืดอกมาเผชิญหน้าท้าทายในยุคสมัยจึงจำต้องใช้ความกล้าอย่างมาก ‘Ammonite’ หนังที่สร้างมาจากชีวิตจริงของ แมรี่ แอนนิ่ง นักบรรพชีวินชาวอังกฤษในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 และชาร์ล็อตต์ เมอร์ชิสัน หญิงสาวคนสนิท บอกเล่าสิ่งเหล่านั้นให้เราได้รับชมกัน

ผลงานจาก ฟรานซิส ลี ผู้สร้าง ‘God’s Own Country’ หนังเรื่องนี้นำแสดงโดย เคต วินสเล็ต และ เซอร์ซา โรแนน สองดารานำที่ทั้งมีชื่อเสียงโด่งดังทั้งในใจคนทั่วโลกและสำคัญที่สุดคือ …ในใจเรา

เอาล่ะ ได้เวลานั่งดูหนังเรื่องนี้กันแล้ว…

เรื่องย่อหนัง ‘Ammonite’

เรื่องราวชีวิตและความสัมพันธ์ของพวกเธอที่ควรค่าแก่การหยิบมาเล่าให้คนยุคปัจจุบันได้รับรู้ หนังได้รับเลือกให้เข้าฉายในเทศกาลหนังเมืองคานส์ปีล่าสุด อีกทั้งยังกวาดคำชมอย่างล้นหลามจากนักวิจารณ์ กลายเป็นหนึ่งในหนังเยี่ยมแห่งปี 2020

หนังพาเราย้อนกลับไปยังช่วงขวบปี 1840s เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอังกฤษ ในเมืองไลม์รีจิสที่มีหญิงผู้หนึ่งนามว่า Mary Anning/แมรี่ แอนนิ่ง (Kate Winslet จากหนังเรื่อง ‘Titanic’, ‘Blackbird’ และ ‘The Dressmaker’) ผู้มีอาชีพเป็นนักบรรพชีวิน แต่ละวัน เธอก็มักจะเดินหาเหล่าซากฟอสซิลของสิ่งมีชีวิตดึกดำบรรพ์อย่าง แอมโมไนต์ เธอเป็นผู้ค้นพบซากฟอสซิลที่มีชื่อเสียง ถูกซื้อไปอยู่ในพิพิธภัณฑ์ แต่ไม่เคยได้เครดิตอย่างสมบูรณ์ในฐานะผู้ค้นพบ

ปัจจุบัน เธอเป็นเพียงเจ้าของร้านฟอสซิลเล็กๆ ที่ขายให้กับนักท่องเที่ยว และอาศัยอยู่กับแม่ที่เจ็บป่วยออดๆ แอดๆ ตลอดเวลาเท่านั้น

จนวันหนึ่งที่มีชายผู้ร่ำรวยคนหนึ่ง ผู้มาพร้อมเงินและขอให้เธอพาเขา

อีกวันหนึ่ง เขากลับมาพร้อมกับภรรยา ชาร์ลอต (Saoirse Ronan จากหนังเรื่อง ‘Little Women’, ‘Lady Bird’ และ ‘Hanna’) และบอกว่าเธอเป็นโรคซึมเศร้าอ่อนๆ เขาเสนอเงินแลกกับการดูแลเธอชั่วระยะเวลาหนึ่ง แม้ในช่วงแรกจะยังเข้ากันได้ไม่ดีนัก แต่ไปๆ มาๆ ความสัมพันธ์กลับยิ่งแน่นแฟ้นและถลำลึก ต่างคนต่างพบแรงปรารถนาในกันและกัน ทว่าต้องพบกับแรงต้านทานของสังคม

แมรี่จะเผชิญกับอีกหนึ่งสิ่งที่คนสมัยนั้นยังไม่ยอมรับ

รีวิวหนัง ‘แอมโมไนต์’

เรื่องราวของหนังที่เล่าจากเรื่องจริงของแมรี่อยู่ในช่วงที่ผู้หญิงถูกกดขี่ไปเสียทุกอย่าง แม้เธอจะมีชื่อเสียงเลื่องลือในการค้นพบซากฟอสซิลของกิ้งก่าทะเล แต่เธอกลับทำได้เพียงดำรงชีวิตไปวันๆ ด้วยธุรกิจเก็บหอยแอมโมไนต์ ไม่ก็เปลือกหอยมาติดประดับกระจกเพื่อขายนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมเยือนร้านขายฟอสซิลของเธอ

เมืองเล็กๆ ชายหาดคือแหล่งพักพิงของนักบรรพชีวินวิทยาอย่างเธอ

แมรี่อาศัยอยู่กับมารดาที่มีอาการป่วย แม้จะเบื่อแสนเบื่อแค่ไหนก็ยังต้องทนทำสิ่งเดิมซ้ำไปวนไป ทุกวัน เธอต้องออกไปเดินท่องชายหาด ก้มมองเห็นเศษหิน ไม่ก็เงยมองเผื่อจะเจอหินก้อนใดสะดุดตาที่น่าจะมีซากฟอสซิลอยู่ในนั้น เมื่อเจอแล้วก็ต้องกระเทาะและล้างจนเหมาะจะวาง

และถ้าเจอกิ้งก่าทะเล นั่นจะกลายเป็นครั้งที่สร้างรายได้ใหญ่ นำไปขายให้ใครสักคนที่เป็นตัวแทนของพิพิธภัณฑ์ รายได้นั้นพอจะอยู่ไปได้เกือบปี

จากการได้รู้จักคุณเมอร์ชิสันผู้แสดงตัวว่าคลั่งไคล้อยากจะให้เธอสอนชีวิตการเป็นบรรพชีวินวิทยาเพียง 1 วันแลกกับเงินจำนวนหนึ่ง ทำให้เธอได้กลายเป็นผู้ดูแลจำเป็นของคุณนายเมอร์ชิสัน เธอเองก็เป็นผู้หญิงอีกคนที่ต้องตกอยู่ภายใต้ร่มเงาของผู้ชายที่ดูไม่ได้เห็นคุณค่าเธอเลยสักนิด เมื่อเห็นเธอเหม่อลอย การพามาเที่ยวทะเลของเขาทำให้เขารู้สึกเหมือนได้ทำหน้าที่ของสามีที่ดีแล้วแต่หมดปัญญาจะทำให้ดีไปกว่านั้น สุดท้าย จึงเลือกจะให้ผู้หญิงดูแลกันเอง

ในวันที่เธอป่วยหนัก หมอเคราครึ้มที่มาดูอาการก็ยังพูดประโยคนี้กับเธอ “ผู้หญิงต้องดูแลกันเอง” สะท้อนหลายสิ่งในยุคนั้นได้พอสมควร

จากวันเริ่มต้นที่เธอดูไม่เต็มใจและทำไปเพียงเพราะเงินค่าจ้าง ขนาดร้านของตัวเองยังไม่อยากจะเปิด ต้องมาเป็นพี่เลี้ยงดูแลหญิงสาว ยิ่งไม่ใช่งานที่เธออยากจะทำเข้าไปใหญ่ แต่แล้ววันหนึ่งมันก็กลับกลายแปรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความสัมพันธ์ของแมรี่และชาร์ล็อตกลับเต็มไปด้วยสเน่หา

จากวันที่แมรี่เอาแต่ปิดตัวเอง ไม่ยอมรับผู้ใด จนวันนี้ ชาร์ล็อตคือคนที่เปิดล็อกนั้นและเดินเข้ามา แต่ความสัมพันธ์แบบหญิง-หญิงในสมัยนั้นก็ไม่ได้เป็นที่ยอมรับเช่นกัน แม้แต่แม่ของเธอก็ดูจะไม่ชอบใจ เธอจึงใช้ชีวิตอยู่กับความสุขท่ามกลางความกดดัน

“ฉันดีใจที่หินของฉัน มีค่าให้คุณกระเทาะ”

Charlotte Murchison

ผมรู้สึกได้ว่าโดนใจกับประโยคนี้เป็นที่สุด เหมือนเป็นถ้อยคำที่บ่งบอกความรู้สึกได้ดี ทั้งมันยังเป็นสิ่งที่แมรี่หลงใหลชื่นชอบอีกด้วย

เรื่องราวอาจดำเนินไปอย่างเรียบง่าย หลายครั้งก็เหมือนคนที่ปกปิดความรู้สึกตัวเอง เปิดเผยเพียงสิ่งที่อยากให้รู้ ทำให้มีหลายสิ่งที่ผู้ชมต้องทำความเข้าใจเอาเองบ้างไรบ้าง ฉากความสัมพันธ์ของแมรี่กับชาร์ล็อตก็เริ่มจะหวือหวาเต็มไปด้วยแรงแห่งไฟปรารถนามากขึ้นทุกที

ผมชมชอบในดนตรีประกอบที่ทำได้สวยงามประณีตเข้ากับภาพและเรื่องราว ชื่นชมในคอสตูมของตัวละครแต่ละตัว โดยเฉพาะเสื้อผ้าหน้าผมของโรแนน เรียกว่า สวยทุกชุดจริงๆ

แมรี่ผู้กระเทาะหินเพื่อค้นพบซากฟอสซิลของสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่ซ่อนลึกอยู่ข้างใน ขณะเดียวกันชาร์ล็อตก็คือหญิงสาวที่กระเทาะเปลือกหัวใจของแมรี่ที่ปิดตายซ่อนตัวไม่ยอมพบใคร คงคล้ายกับแอมโมไนต์ หอยดึกดำบรรพ์ที่รอการค้นพบ หนังมีความเป็นส่วนตัวมากพอควรเหมือนรอคอยให้ใครสักคนที่เข้าใจมาเปิดประสบการณ์ไปกับมัน หนังปิดท้ายด้วยฉากที่ให้ความรู้สึกอึ้งอยู่พอประมาณ

เป็นการจบแบบเปิดชนิดที่คนดูต้องนั่งคาดเดาเอาเองเยอะพอสมควร

ภาพยนตร์เรื่อง: Ammonite / แอมโมไนต์
ผู้กำกับภาพยนตร์: Francis Lee
ผู้เขียนบท: Francis Lee
นักแสดง: Kate Winslet, Saoirse Ronan, Gemma Jones, Fiona Shaw, James McArdle
ดนตรีประกอบ: Volker Bertelmann, Dustin O’Halloran
ความยาว: 120 นาที
ปี: 2020
แนว/ประเภท: Biography, Drama, Romance 
อัตราส่วนภาพ: 1.85 : 1
ประเทศ: อังกฤษ
เรท: ไทย/-, MPAA/R
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 24 ธันวาคม 2020
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: See-Saw Films, British Film Institute (BFI), BBC Films