รีวิวหนัง Recalled ระลึกหลอน | สาวความจำเสื่อมสืบความจริง

ได้ดูผลงานของ ซอเยจี ก็มาหลายเรื่องอยู่ แต่ทั้งหมดก็ล้วนเป็นซีรีส์เกาหลี คราวนี้คงถึงเวลาได้ทัศนาฝีมือนางในแบบฉบับภาพยนตร์กันเสียที ได้เวลาเข้าโรงหนังอีกครั้งในสัปดาห์นี้ ประเดิมด้วยเรื่อง ‘Recalled’ หรือชื่อไทย ‘ระลึกหลอน’ กันดูคงจะดี

ผลงานการกำกับของ Seo Yoo Min/ซอยูมิน คนที่เคยช่วยกำกับและเขียนบทหนัง ‘April Snow’ และร่วมเขียนบทหนัง ‘The Last Princess’ ครั้งนี้ เธอได้โอกาสในกำกับหนังเองบ้าง ก่อนที่จะมีอีกผลงานเป็นการกำกับหนังรีเมกอย่าง ‘Secret’

เรามาดูกันว่า ผู้กำกับหญิงรายนี้จะทำหนังออกมาเป็นอย่างไร

เรื่องย่อหนัง Recalled

ซูจิน (Seo Yea Ji/ซอเยจี จากซีรีส์ ‘It’s Okay To Not Be Okay’,​ ‘Lawless Lawyer’ และ ‘Moorim School’ ) เธอฟื้นขึ้นมาอุบัติเหตุที่ส่งผลให้เธอเกิดอาการความจำเสื่อม เธอกลับบ้านพร้อมกับจีฮุน (Kim Kang Woo/คิมคังอู จากหนังเรื่อง ‘The Vanished’ และ ‘Mr. Go’) ชายที่บอกว่าเขาคือสามีของเธอ ความรักความเอาใจใส่ที่เขามีให้ทำให้เธอเชื่อว่านั่นคือสามีของเธอจริงๆ

แต่แล้วเธอก็กลับพบว่า ตัวเองมีนิมิตหลอนที่เกี่ยวข้องกับผู้คนรอบ ๆ ตัว ทำให้เธอเชื่อว่าตัวเองสามารถมองเห็นเหตุการณ์ในอนาคตได้ แต่จีฮุนและหมอก็บอกว่ามันเป็นอาการแบบเดจาวู

แต่ว่าหลังจากเธอได้พบกับคนที่เคยเป็นเพื่อนร่วมงาน ทำให้เธอเริ่มจะสงสัยในสามีตนเองว่า เขาเป็นคนเช่นไรกันแน่ เป็นสามีที่รักและดูแลเธออย่างจริงใจ หรือเป็นเพียงชายผู้ลวงโลกและเธอกำลังกลายเป็นเหยื่อ ความไม่ไว้ใจทำให้เธอเริ่มสืบหาความจริง

จากภาพนิมิตหลอนๆ และความทรงจำที่ขาดวิ่นของตัวเธอเอง

รีวิวหนัง ระลึกหลอน

เรื่องเล่าที่เริ่มต้นจากความไม่รู้อะไรเลย นอกจากได้เห็นว่าซูจินเป็นหญิงสาวที่เพิ่งผ่านอุบัติเหตุหนักๆ จนถึงขั้นสูญเสียความทรงจำ แต่เธอก็ฟื้นตัวจนสามารถเดินออกจากโรงพยาบาลมาอยู่บ้านได้ เรื่องความทรงจำที่ต้องเรียกกลับคืนนั้นคงต้องใช้เวลา แต่คนดูอย่างเราก็เข้าใจเธอ การที่จำอะไรไม่ได้เลย ทำใจยากเหมือนกันที่ได้รับรู้จากคำบอกเล่าของชายคนเดียวในชีวิตที่คอยดูแล จำใจต้องเชื่อเขา ว่าเขาเป็นสามี ว่าเธอชื่อซูจิน ว่าเธออยู่ในบ้านหลังนั้น

แต่ก็เหมือนจะมีข้อมูลใหม่ๆ เข้ามาทำให้รู้สึกแปลก รู้สึกไขว้เขว และสับสนว่าความจริงมันคืออะไรกัน โดยเฉพาะข้อมูลจากตำรวจและจากเพื่อนร่วมงานที่เธอไปเจอมา

ทุกอย่างผสมรวมกันกับการที่เธอมีนิมิตบางอย่างที่ดูคล้ายจะเป็นการมองเห็นอนาคต เพราะความไม่รู้อะไรเลยอาจผลักดันให้เธอเลือกจะช่วยเหลือเด็กที่กำลังจะถูกรถชนบนถนนทั้งๆ ที่มันอาจคร่าชีวิตเธอเอง ขณะเดียวกันก็เริ่มรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลบางอย่างในตัวจีฮุน

เพราะดูเหมือนจะพึ่งตำรวจไม่ได้ เธอถึงขั้นต้องออกสืบเสาะหาข้อมูลด้วยตัวเอง

ด้วยวิธีการเล่าที่ทำให้ไม่แน่ใจว่า สิ่งที่เธอเห็นนั้นเป็นความจริงหรือเป็นสิ่งที่สมองดึงกลับมาให้เธอรู้เป็นส่วนๆ กันแน่ กลางเรื่องจึงพาทั้งเธอและคนดูสับสน จับต้นชนปลายกันแทบไม่ถูก มันอาจเป็นความทรงจำที่ไม่เป็นชิ้นเป็นอันของเธอก็ได้ที่ทำให้หนังหลอกต้มคนดูได้สำเร็จ พาให้เข้าใจว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนั้น แต่สักพักก็ได้รับรู้ว่าที่ผ่านมามันไม่ใช่ เรื่องมันไปอีกทางหนึ่ง

เรียกได้ว่า เดาทางกันลำบากยากเย็นพอดู

หนังดูมีหลายพล็อต ทั้งเล็กและใหญ่ทับซ้อนกันไป จนสมองต้องทำงานหนัก บางทียังไม่เข้าใจอันเก่าต้องรับข้อมูลอันใหม่แล้ว ใครที่เชี่ยวชาญอาจตามทัน แต่ใครที่เตรียมสมองมาไม่พออาจมีหลุดไปกลางทาง แต่ยังไงก็ตาม เมื่อหนังเดินทางมาถึงตอนท้าย เรื่องราวจะถูกเฉลยจนหมดจด ทำให้เราเข้าใจว่าเรื่องที่แท้จริงมันเป็นอย่างไร สิ่งที่เข้าใจกันมันถูกต้องหรือไม่ ถ้าใครมีงงตรงกลาง อาจจะต้องกลับมาซ้ำสองก็เป็นได้

สำหรับนักแสดงนำนั้น ก็คงต้องบอกว่า ซอเยจี คือคนสำคัญ กับการแสดงที่ทำให้เราเชื่อว่าเธอคือคนที่สูญเสียความทรงจำ สีหน้าแววตาบ่งบอกความไม่มั่นใจในคนใกล้ตัว พึ่งพาใครไม่ได้จนต้องออกไปเสี่ยงตะลุยหาความจริงเอาเอง

อีกคนที่มาสุดพอๆ กันก็คือ คิมคังอู ที่พาคนดูหลงทางซ้ำแล้วซ้ำเล่า งานนี้สองนักแสดงนำทำให้หนังดูสนุกจริงๆ ขาดคนใดคนหนึ่งไป ทุกอย่างจะดร็อปลงในทันที

หลายสิ่งที่ทิ้งไว้มีกลับมาเฉลยตามหลัง นับว่าไม่เลวเลยสำหรับงานกำกับชิ้นแรกของซอยูมิน และคงต้องทิ้งท้ายบอกกันตรงนี้ ซอเยจี ยังคงสวยน่ารักในลุคผมสั้นประบ่า แต่งหน้าให้ดูจืดๆ ไม่ใส่สีสัน แต่ออร่ายังมาครบ และคงต้องบอกว่า

ฉากปิดท้าย ยิ้มของเยจีสะกดหัวใจเอามากๆ ครับ

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง