รีวิวหนัง The Book of Solutions ปั้นฝันให้เป็นหนัง | ทีมงานหัวจะปวด เจอ ผกก. แบบนี้

ถ้าผู้กำกับหนังสักคน จะสร้างหนังที่เป็นส่วนตั๊วส่วนตัวขึ้นมาหลังห่างหายไปหลายปี คงมีได้หลากหลายแนวทางในการบอกเล่า เพียงแต่แนวทางของ มิเชล กอนดรี อาจจะไม่เข้าเส้นกับผู้ชมบางคนสักเท่าไหร่ จึงทำให้หนังฝรั่งเศสอย่าง ‘The Book of Solutions’ หรือชื่อไทย ‘ปั้นฝันให้เป็นหนัง’ ให้ความรู้สึกสองด้านที่ตีกันเองในหัวของพวกเขา

คิดเห็นเช่นไรกับหนังเรื่องนี้?

หนังฝรั่งเศสของมิเชล กอนดรี ที่มีความส่วนตั๊วส่วนตัวไม่ใช่น้อย เล่นเรื่องผู้กำกับที่หวงแหนหนัง หลังโปรดิวเซอร์บอกดูไม่รู้เรื่องและขอคืน เขากลับขนทุกอย่างที่ถ่ายไว้หนีไปชนบทเพื่อถ่ายหนังเอง หนังเล่าได้ชวนหัวดีอยู่หรอก แต่ก็ยากอยู่เหมือนกันที่จะยอมรับพฤติกรรมแย่ๆ ของผู้กำกับในเรื่องนี้ได้ ส่งผลให้เมื่อหนังจบลง กลายเป็นความรู้สึกสองด้านที่ตีกันอยู่ในหัว

เพราะทีมงานคนหนึ่ง ก็คงไม่อยากจะได้ผู้กำกับหนังที่มีพฤติกรรมเช่นนี้ แม้มันจะเกิดจากสภาพจิตของเขาก็ตาม

เรื่องย่อหนัง ‘The Book of Solutions’

มันเป็นเรื่องของผู้กำกับหนังคนหนึ่ง ที่ชื่อ มาร์ก เบ็คเกอร์ (Pierre Niney) ที่มีปัญหากับทีมโปรดิวเซอร์ผู้สร้างหนัง ทั้งชีวิตและหน้าที่การงานของเขากำลังพังไม่เป็นท่า ทำให้ต้องตัดสินใจพาทีมงานที่มี ชาร์ล็อต (Blanche Gardin) และซิลเวีย (Frankie Wallach) ไปถ่ายหนังในหมู่บ้านชนบทเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ที่ซึ่งคุณป้าเดนิส (Françoise Lebrun จากหนัง ‘Julie & Julia’) อาศัยอยู่ที่นั่น

จากการที่มาร์กใช้บ้านของป้าเดนิสเป็นฐานที่มั่นในการสร้างหนัง ทำให้เขาได้หวนกลับไปรื้อฟื้นความคิดสร้างสรรค์ที่เขาเคยมีสมัยยังเด็ก ไฟนักสู้จึงหวนกลับมาอีกครั้ง และเมื่อไอเดียกระฉูดแบบฉุดไม่อยู่ มาร์กได้เขียนคัมภีร์เล่มหนึ่งซึ่งเขาเรียกมันว่า “คัมภีร์แห่งคำตอบ” ที่จะช่วยแก้ไขปัญหาได้สารพัดอย่าง

รีวิวหนัง ‘ปั้นฝันให้เป็นหนัง’

จะว่าไป ผมก็ไม่ได้ดูหนังของ Michel Gondry มาสักพักใหญ่แล้วนะเนี่ย เขาคือผู้กำกับหนังเรื่อง ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind’, ‘Mood Indigo’ และ ‘Be Kind Rewind’ สำหรับคนชอบดูหนัง น่าจะเคยผ่านตากับหนังบางเรื่องของเขามาก่อน เลยเหมือนได้กลับไปเจอกับเขาอีกหน เพียงแต่ครั้งนี้ ดูท่าหนังของเขาจะมีความเป็นส่วนตัวอยู่มิใช่น้อย

ก่อนเข้าโรง เปิดดูตัวอย่างไปสองสามหน ยังไม่ค่อยแน่ใจอะไร แต่เมื่อไปดูหนังเต็ม ๆ ก็พบว่ามันมีอะไรที่มากกว่าเรื่องย่อที่บอกเล่าเอาไว้ มาร์ก เป็นฟิล์มเมกเกอร์ที่มีปัญหากับโปรดิวเซอร์ เมื่อเขาเอาหนังที่ตัดต่อแล้วประมาณหนึ่งไปนำเสนอ เหล่าโปรดิวเซอร์ระบุว่าพวกเขาดูไม่รู้เรื่อง รับหนังเวอร์ชันนี้ไม่ได้ และขอหนังคืน นั่นแหละ นายมาร์กผู้หวงแหนหนังของตนเลยก่อการทันที สั่งทีมขนทุกอย่างและหนีไปบ้านป้าเดนิสในชนบทเพื่อจะสร้างหนังของตัวเองใหม่

อีกสิ่งที่เราได้รู้คือ มาร์กมีปัญหาทางจิตใจจนต้องกินยา (ซึ่งเดาว่าน่าจะเป็นยาแก้ซึมเศร้า) และพอเขาเลือกจะไม่กินยา อาการต่าง ๆ ของมาร์กเลยปรากฏ และกลายเป็นเรื่องเป็นราวในหนังเรื่องนี้

พฤติกรรมของมาร์กดูไม่น่ารักเอาเสียเลย แถมจะชวนขัดใจเสียด้วยซ้ำ ยามอยู่ที่บ้านป้า แต่ละอย่างที่เขาทำพาคนดูอย่างผมหงุดหงิด ไม่ว่าจะเป็น ทำอะไรไม่เคยปรึกษา อยากทำอะไรก็ทำเลย สั่งทีมงานโดยไม่สนใจคำโต้แย้ง ความคิดฟุ้งมาก แถมทำในสิ่งที่ผิดแผกที่ควรจะเป็นอีกต่างหาก และกลายเป็นว่า สาเหตุของพฤติกรรมเหล่านั้นคือการที่เขาไม่กินยานี่แหละ เหมือนหนังพยายามบอกคนดูว่า อย่าไปถือสามาร์ก มันเป็นเพราะยา!

หนังแทบทั้งเรื่องมีแต่พฤติกรรมชวนขมวดคิ้วของท่านผู้กำกับ ขณะเดียวกัน บทของมันก็พาคนดูขำคิกคักไปเรื่อย เลยกลายเป็นการขำที่ขมวดคิ้วไปพร้อม ๆ กัน จนบางทีก็แทบจะไม่ได้สนใจว่า เขาจดอะไรไว้ในบันทึกที่ชื่อ “คัมภีร์แห่งคำตอบ” ทั้งยังทำให้สับสนในหัวเราอยู่เหมือนกันว่า ควรจะรู้สึกกับหนังส่วนตั๊วส่วนตัวนี้เช่นไรดี?

ในความเป็นจริง โลกของคนที่มีฝัน (ที่อาจมีทั้งพรสวรรค์และความเก่ง) มักถูกบางอุปสรรคฉุดรั้งไม่ให้เขาก้าวเดินไปสู่ความสำเร็จ แต่ก็ดูเหมือนอุปนิสัยส่วนตัวของคนบางคนก็ไม่ใช่สิ่งที่พึงประสงค์สำหรับคนอื่นเหมือนกัน และด้วยพฤติกรรมทั้งหมดที่ว่ามานี้ ทำให้คนดูอย่างผมรู้สึกไม่ค่อยโอเมื่อหนังเดินมาถึงฉากจบ

แต่ละคนที่ได้ดูอาจมีความรู้สึกกับหนังเรื่องนี้แตกต่างกัน แต่โดยส่วนตัว แม้ไม่ได้เกลียดแต่ก็ไม่รู้สึกชอบสักเท่าไหร่ ก็ได้แต่หวังว่า อย่างน้อยใครที่มีพฤติกรรมเช่นนี้ ดูหนังแล้วย้อนเอามาปรับปรุงตัวเองกันเนอะ!

รายละเอียดเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้