รีวิวหนัง 2046 | การเดินทางของรถไฟ เวลา และหัวใจ

ในบรรดาหนังที่มีชื่อเป็นตัวเลขที่ผู้คนจะจดจำได้ ก็อาจจะมีเรื่องนี้อยู่ หมายเลขห้องๆ นั้นที่เคยถูกพูดถึงใน ‘In the Mood For Love’ วันหนึ่ง มันก็ถูกหยิบมาพูดถึงอีกครั้งในเรื่องนี้ จนหลายคนคิดไปไกลว่า มันเป็นภาคต่อกัน แท้จริงๆ มันเหมือนเป็นการหยิบยืมชื่อของห้องและตัวละครในหนังเรื่องนั้น มาใช้ในหนังเรื่องนี้ ‘2046’ ต่างหาก

ภาพยนตร์ความยาว 129 นาที ผลงานในปี 2004 ของผู้กำกับที่ชื่อ หว่องกาไว ที่ขึ้นชื่อในด้านการสร้างหนังที่มีความเฉพาะตัว เป็นเอกลักษณ์ เป็นที่จดจำ และกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับงานของผู้กำกับอีกหลายๆ คนในเวลาต่อมา

นี่คือหนังเรื่องที่สี่แล้ว ที่เราจะได้ดูกันในช่วงนี้

เรื่องย่อหนัง ‘2046’

มันเป็นเรื่องราวของหลายชีวิตที่เกี่ยวพันกันอยู่ในโลกที่บรรจงสร้างขึ้นโดยผู้กำกับจอมด้นสดคนนี้ เขาหยิบเอาชื่อตัวละครโจวมู่หวัน (เหลียงเฉาเหว่ย จากหนัง ‘Infernal Affairs’, ‘Hero’ และ ‘Tokyo Raiders’) จาก ‘In the Mood For Love’ ขึ้นมาเล่าอีกครั้งในหนังอีกเรื่อง แต่คราวนี้เลือกให้เขาเป็นหนุ่มที่ค่อนข้างมีนิสัยเพลย์บอย สนุกกับหญิงไม่ซ้ำหน้าและไม่มีอะไรจริงจัง

เขามีความหลังฝังใจกับห้องหมายเลขดังกล่าว เขากลายเป็นนักเขียนในหนังสือพิมพ์ นิยายไซไฟของเขาเป็นเรื่องราวในอนาคตของรถไฟที่มุ่งหน้าสู่ 2046 สถานที่ผู้คนที่เดินทางไปมุ่งหมายตามหาความทรงจำ เป็นสถานที่ที่คนที่ไปไม่เคยได้กลับมา

แต่เมื่อหันมามองชีวิตส่วนตัวของเขานั้น เขาคือคนที่เพิ่งย้ายจากสิงคโปร์กลับมาฮ่องกง ในช่วงเวลาที่ฮ่องกงยังเผชิญอยู่กับปัญหาความไม่สงบ เขาก็กลับได้พบห้องหมายเลขนั้นที่นั่น แต่ด้วยเหตุบางอย่าง ทำให้เขาต้องเลือกเช่าพักในห้อง 2047 ไปพลางๆ แต่ไม่ทันรู้ตัว ห้องนั้นก็กลายเป็นห้องถาวรของเขาไปซะแล้ว

เรื่องราวของเขามีแต่เรื่องผู้หญิง มีบางคนที่เข้ามานิยมชมชอบในขณะที่เขาไม่คิดจริงจัง แต่บางคนก็ทำให้เขาหวั่นไหวที่ไม่อาจทำอะไรลงไปได้ การเดินทางของรถไฟขบวนที่โจวมู่หวัน หรือในหนังเรียกว่า อาเจ๊า จะต้องผ่านและพานพบกับอะไรบ้าง

และทำไมเขาจึงเป็นผู้เดียวที่ได้กลับมา

รีวิวหนัง ‘2046’

โจวมู่หวัน (และสวมบทบาทโดย เหลียงเฉาเหว่ย) ชื่อนี้กลับมาอีกครั้ง สิ่งที่ตรงกันกับในหนัง In the Mood For Love ก็คือชื่อของเขา ความหลังที่ได้พบรักกับหญิงคนหนึ่ง และห้องหมายเลขนั้น มันยังตรงกันอยู่จนทำให้มันเชื่อมโยงกันไปได้

แต่ในหนังเรื่องนี้ เขามีชีวิตในช่วงปี 1966 เป็นนักเขียนหนุ่มเพลย์บอยที่ชอบเที่ยวไนต์คลับ ดื่มเหล้าและควงหญิงไม่ซ้ำหน้า ไม่จริงจังกับความรัก

มันยังคงเป็นหนังภาพสวยจากมุมมองและการถ่ายทำของ Christopher Doyle และ Pun-Leung Kwan ผ่านการตัดต่อและใส่ดนตรีประกอบที่ชักชวนให้รู้สึกเปลี่ยวเหงา เรื่องราวที่เดินผ่านตัวละครหลักอย่าง โจวมู่หวัน ที่พบเจอสาวมากหน้าหลายตา (หลักๆ ก็สามคนแล้ว) บวกกับอีกหนึ่งเรื่องราวที่อยู่ในนิยายไซไฟของเขา

ความรักที่ขึ้นอยู่กับจังหวะเวลา

วันที่ 1 กรกฎาคม ปี 1997 เป็นวันที่ประเทศอังกฤษประกาศคืนเกาะฮ่องกงให้กับประเทศจีน หลังจากสิ้นสุดสัญญาเช่า 99 ปี แต่ฮ่องกงจะยังคงเป็นเขตปกครองพิเศษไปอีก 50 ปี จากนั้นจะขึ้นตรงต่อรัฐบาลจีนตั้งแต่ปี 2047 เรื่องราวในหนังเรื่องนี้จึงเป็นแสดงความสงสัยว่าในขวบปีนั้นฮ่องกงเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้างผ่านเรื่องราวความรักและหัวใจของโจวมู่หวัน

เขาเคยมีชีวิตอยู่ในสิงคโปร์ ก่อนจะกลับมายังฮ่องกง และพักในโรงแรมแห่งหนึ่งที่มีหมายเลขห้องนั้น แต่เมื่อมีเหตุทำให้ไม่อาจเข้าพักได้ เขาก็เลือกอยู่ห้องข้างๆ ที่เป็นหมายเลข 2047 ทั้งยังเฝ้าดูผู้หญิงที่เข้ามาพักในห้องข้างๆ อยู่เป็นประจำ

ฟังดูมีความหมายโดยนัยบางอย่างเหมือนกันนะ

เรื่องราวที่เล่าผ่านชีวิตของพระเอกผู้พบเจอกับผู้หญิงราว 4 คน แต่ละคนก็มีมุมที่แตกต่างกันไป ไม่ว่าจะหญิงสาวแมงมุมดำนักพนันที่เขาเจอในสิงคโปร์ นางโชว์ที่พบกันเพียงไม่กี่ครั้ง สาวโสเภณีที่ต่างใช้เวลาด้วยกันมากที่สุด เธอรักเขาและเขามิได้ตอบรับ และสุดท้ายคือลูกสาวเจ้าของโรงแรมที่เขาหวั่นไหนแต่เธอมีใจให้หนุ่มญี่ปุ่น

นี่ยังไม่นับ ความรักของสาวแอนดรอยด์ผู้เชื่องช้า พนักงานต้อนรับบนรถไฟที่พาหนุ่มไปสู่ดินแดนแห่งนั้นอีกนะ

หนังยังมีความลิงก์เชื่อมโยงไปถึงหนังเรื่องก่อน บอกเล่าเรื่องของการกระซิบเข้าไปในรูที่จะอยู่ไปชั่วนิรันดร์

“คนสมัยก่อนบอกว่า ถ้ามีความลับที่ไม่อยากบอกใคร ให้ปีนขึ้นไปบนเขาสูง ขุดหลุม กระซิบความลับลงไปในหลุมนั้น แล้วเอาดินกลบ ความลับก็จะเป็นความลับตลอดกาล”

ดาราเดินชนกันคับคั่งในหนังเรื่องนี้

หนังเรื่องนี้ มีนักแสดงมากมายที่ร่วมรวมกันอยู่ ไม่ว่าจะ เหลียงเฉาเหว่ย ในบทโจวมู่อวิ๋นนักเขียนนิยายไซไฟผู้มีนิสัยเพลย์บอย กงลี่ สาวนักพนันที่มีชื่อเดียวกับอดีตคนรักของเขา หลิวเจียหลิง ในบทลู่ลู่ คนที่ทำให้นักเขียนหนุ่มได้พบกับห้องหมายเลขนั้น จางเจิ้น เล่นเป็นคนรักของลู่ลู่ จางจื่ออี๋ สาวแปลกหน้าคนใหม่ที่ย้ายเข้ามาอยู่ในห้องหมายเลขนั้น ส่วนในนิยายไซไฟก็มี ทาคุยะ คิมุระ หนุ่มญี่ปุ่นที่ได้พบรักกับ เฟย์หว่อง ในบทพนักงานหุ่นยนต์สาวบนขบวนรถไฟ

รวมทั้ง พี่เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ ก็ได้ร่วมเล่นแม้จะมีบทอยู่แค่ 3 วินาที

และความที่ตัวละครเยอะยุ่บยั่บอาจทำให้หลายคนมีปัญหาในการเข้าใจเรื่องราว เมื่อผสมเข้ากับการดำเนินเรื่องแบบเนิบช้า เน้นซีนอารมณ์ และดนตรีประกอบเย็นๆ แล้ว ความช้าของมันเหมือนจะดีที่ทำให้คนดูได้ตกตะกอนและติดตามเรื่อง ผสมกับงานภาพที่จัดแสงทึมและวางองค์ประกอบสวยอยู่ตลอดเวลา อาจเป็นสิ่งดึงรั้งไว้ไม่ให้คนเกาะแน่นกับตัวหนัง และอาจทำให้คนดูต้องใช้เวลาเพื่อด่ำดื่มซึมซับกับหนังของหว่องกาไวมากกว่าหนึ่งครั้ง ในครั้งที่สองที่สาม พวกเขาจะเข้าใจและเข้าถึงมันได้มากกว่าเดิม

เพราะฉะนั้น ถ้าดูครั้งแรกยังไม่เข้าใจนัก ลองตีตั๋วดูมันอีกสักรอบนะครับ

ภาพยนตร์เรื่อง: 2046
ผู้กำกับภาพยนตร์: Wong Kar-Wai/หว่องกาไว
ผู้เขียนบท: Wong Kar-Wai/หว่องกาไว
นักแสดงนำ: Tony Chiu-Wai Leung/เหลียงเฉาเหว่ย, Zhang Ziyi/จางซียี่/จางจื่ออี๋, Faye Wong/เฟย์หว่อง/หวังเฟย, Takuya Kimura/ทาคุยะ คิมุระ, Gong Li/กงลี่, หลิวเจียหลิง
ดนตรีประกอบ: Shigeru Umebayashi
ความยาว: 129 นาที
ปี: 2004
แนว/ประเภท: Drama, Romance, Sci-Fi 
อัตราส่วนภาพ: 2.35 : 1
ประเทศ: ฮ่องกง
เรท: ไทย/-, MPAA/-
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 10 ธันวาคม 2020 (ดิจิทัลรีมาสเตอร์ 4K)
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: Jet Tone Production, Shanghai Film Group, Orly Films