ไม่รู้ว่า ผมเริ่มเป็นแฟนของการ์ตูนเรื่องนี้ตั้งแต่วันไหน แต่พอจำได้เลาๆ ว่า รู้จักกับมันช่วงที่ทำงานอยู่ในบริษัทเก่า ที่นั่นมีแต่คนทำการ์ตูนแอนิเมชั่น ทำให้เจอแต่พวกบ้าการ์ตูน (ทั้งบ้าอ่าน และบ้าวาด) เต็มไปหมด ก็เลยได้รู้จักกับอะไรอีกหลายอย่างที่ไม่เคยรู้จัก อย่าง Studio Ghibli เป็นต้น แน่นอน ทำให้ผมเริ่มริที่จะซื้อการ์ตูนมาอ่าน ทั้งๆ ที่แต่ก่อน ชีวิตของผมเกี่ยวข้องกับการ์ตูนน้อยมากๆ ซื้อการ์ตูนแทบจะนับเล่มได้เลยเชียว
และนี่คือหนึ่งในการ์ตูนที่ผมเริ่มติดตามซื้ออ่านในช่วงนั้น ’20th Century Boys’
เด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่ ก่อตั้งกลุ่มของตัวอย่างในทุ่งหญ้ารกๆ แห่งหนึ่ง คิดการบ๊องๆ แบบเด็กๆ ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น แต่ใครจะรู้ว่า เมื่อพวกเขาโตขึ้น มันได้เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมาจริงๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้ เขาว่า มันจะเป็นไตรภาค ให้บรรดาแฟนานุแฟนทั้งหลาย ได้ติดตามกันจนกว่าเรื่องจะจบลง (แถมพอจบแล้ว ยังอาจจะมีต่ออีกก็ได้ เหอๆ)
ผมตามซื้อการ์ตูนเรื่องนี้มาจนจบภาคแรก แต่ก็ไม่ได้อ่านมันเลยในช่วงหลังๆ จนเพิ่งรู้ว่า มันมี 21th Century Boys ออกมาแล้วด้วย อืมมม…. ท่าทางว่า จะต้องกลับไปรีบอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นจนจบ ก่อนที่หนังเรื่องนี้จะเข้าฉายเสียแล้วกระมัง
ในวัยเด็ก หลายๆคนอาจเคยเล่นสนุกกับการจินตนาการ “เหล่าร้าย” ตามแบบการ์ตูนฮีโร่ แล้วสนุกกับการจินตนาการว่าตนจะเป็นฮีโร่ไปปราบเหล่าร้ายนั้น ในวัยเด็ก “เคนจิ” กับพวก ที่กำลังเล่นเป็นหน่วยกู้โลก ได้จินตนาการองค์กรวายร้ายขึ้นมา และช่วยกันคิดแผนการร้ายที่วายร้ายจะใช้ บันทึกลงในสมุด เรื่องราวแปลกประหลาดเริ่มต้นขึ้นเมื่อคนคนนึงที่เรียกตัวเองว่า ”เพื่อน” องค์กรของเพื่อนค่อยโผล่ในทุกซอกมุมของประเทศ จากลัทธิเล็กๆ กลายเป็นองค์กรใหญ่ระดับประเทศ จนกลายเป็นระดับโลก
ตัวเอกของเรื่องคือ ”เคนจิ” ที่เป็นพนักงานซุปเปอร์มาเก็ตทั่วไป ที่มีความฝันอยากเป็นนักดนตรีร็อก ได้เห็นสัญลักษณ์ขององค์กรนี้เข้าโดยบังเอิญ และสัญลักษณ์นั้นเหมือนกับสัญลักษณ์ที่พวกเค้ากับกลุ่มเพื่อนในวัยประถมเป็น คนคิดกันเอง และแผนการครองโลกที่เพื่อนกำลังใช้อยู่นั้น มันก็คือแผนการที่พวกเค้าคิดขึ้นมาเองในวัยเด็ก และที่สำคัญหัวหน้าลัทธิ “เพื่อน” นั้นเป็นหนึ่งในเพื่อนสมัยเด็กของเคนจิ เขาจึงเป็นเพียงคนเดียวที่รู้ทันว่าเพื่อนกำลังคิดอะไรอยู่ และเค้าเป็นคนเดียวที่สามารถหยุดแผนร้ายนี้ได้
เคนจิต้องหาให้ได้ว่า “เพื่อน” เป็นใคร แล้วหาทางหยุดยั้ง ก่อนที่ทุกอย่างจะเลวร้ายไปกว่านี้ การสืบหาตัวตนที่แท้จริงของ ”เพื่อน” จึงเริ่มต้นขึ้น
เรื่องย่อๆ ที่เป็นเค้าโครงปฐมบทเขาว่าไว้เช่นนั้น แต่หากไปอ่านมังงะของดั้งเดิมที่ นาโอกิ อุราซาวา เขียนเอาไว้ จะพบว่า ค่อนข้างเป็นการ์ตูนที่รายละเอียดสูง พล็อต “โคตร” ซับซ้อน การดำเนินเรื่องสลับเวลากันไปมา ถ้าเป็นพวกลืมง่ายอย่างผม รับรองต้องมาอ่านกันใหม่ หรืออ่านๆ อยู่ อาจต้องพลิกไปอ่านเล่มเก่าเพื่อทำความเข้าใจกันอีก
ถ้ามันเป็นหนัง มันจะเข้าใจได้ง่ายขึ้นมั้ย? หรือมันจะยากกว่าเดิมหนอ?
20 พฤศจิกายน 2551 นี้ วางแผง เอ้ย เข้าโรงจำนำ เอ้ย โรงภาพยนตร์กันแล้ว ติดตามกันได้ จะสาวกไม่สาวกก็ขอเชิญ
