ช่วงนี้คงเป็นฤดูล่าหนังรางวัลกระมัง หนังที่มีชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ถึงดาหน้าเข้าฉายในโรงหนังบ้านเราเป็นว่าเล่น นี่ก็อีกเรื่องนึงแล้ว ‘Manchester by the Sea’ หนังดราม่าที่พาผู้ชมกลับไปยังเมืองริมทะเลน่าพักตากอากาศ ทว่าเรื่องราวในนั้นไม่ได้ชิลอย่างทิวทัศน์เลย
ผลงานที่พาตัวเองเข้าชิงออสการ์ถึง 6 ตัวด้วยกัน กับการกำกับฯ ควบเขียนบทของ Kenneth Lonergan งานกำกับของเขาอาจจะไม่มากเท่าไหร่ แต่งานเขียนบทนี่ถือว่าสร้างงานยิ่งใหญ่มาหลายงานมากๆ อย่างเช่น ‘Analyze This’, ‘Analyze That’ และ ‘Gangs of New York’
และหนังเรื่องนี้คือ ผลงานกำกับฯ ลำดับที่สามของเขาครับ
เรื่องย่อหนัง ‘Manchester by the Sea’
ครอบครัวแชนด์เลอร์เป็นครอบครัวชนชั้นแรงงานจากแมสซาชูเซตส์ พี่น้องคู่หนึ่งที่คนพี่ชื่อ โจ (Kyle Chandler) ส่วนคนน้องชื่อ ลี (Casey Affleck) ที่ในช่วงเวลาปัจจุบัน พี่น้องอยู่กันคนละเมือง ห่างกันชั่วโมงกว่าๆ ในการขับรถไปหากัน
แต่เมื่อวันหนึ่ง โจได้จากโลกนี้ไปอย่างไม่คาดคิด ด้วยโรคประจำตัวที่ทำให้โจอยู่ดูโลกนี้ได้ไม่นานอย่างที่อยากจะเป็น และเขาได้ฝากฝังเอาไว้ให้ลีเป็นคนดูแลหลานชายที่กำลังเป็นหนุ่มวัย 16 อย่างแพตตี้ (Lucas Hedges) เขาต้องมารับภาระเลี้ยงหลาน ต้องย้ายเมือง ต้องทำอะไรหลายๆ สิ่ง
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาไม่เต็มใจจะทำเลย
สิ่งที่ขัดขวางลีไม่ให้ตัดสินใจที่จะอยู่เมืองแมนเชสเตอร์ เพื่อที่จะตั้งต้นชีวิตใหม่อีกครั้งกับหลาย นั่นก็เพราะเหตุการณ์ในครั้งก่อนเก่าที่ยังฝังใจไม่ลืม เขาต้องเผชิญหน้ากับโศกนาฏกรรมในอดีตที่พลัดพรากเขาจากอดีตภรรยา แรนดี้ (Michelle Williams)
และชุมชนที่เขาได้เกิดและเติบโตมา
รีวิวหนัง ‘แค่…ใครสักคน’
จริงๆ เรื่องราวของหนังมันแสนจะเรียบง่ายมากๆ มันคือเรื่องของอาคนนึงที่รักพี่ชายและผูกพันกับหลานของตัวเองมาก เมื่อหลานสูญเสียพ่อไป คนที่จะทำหน้าที่แทนพ่อได้ก็คงมีเขา …ถ้าเกิดว่าเขาไม่ใช่คนที่บุบสลายมาก่อน
เล่าเรื่องเนิบนาบ หากแต่ดูสมจริง
ระหว่างดูหนังเรื่องนี้ อาจพบว่า เรื่องราวมันดำเนินไปอย่างสลับช่วงเวลา มีเส้นเวลาของปัจจุบันที่เดินไปอย่างต่อเนื่อง กับอีกเส้นเป็นเหตุการณ์ในอดีตที่สลับมาเพื่อเล่าภูมิหลังที่ส่งผลมายังปัจจุบัน
อาจทำสับสนบ้าง แต่พอจบฉากนั้นต่อฉากนี้ก็จะต่อกันติดไปเอง
ภาพของบ้านเมืองแมนเชสเตอร์ เมืองที่ชื่อซ้ำกับในอังกฤษ ดูสงบน่าอยู่ ไม่ว่าจะเป็นวันที่หิมะโปรยปราย ทะเลสาบกลายเป็นน้ำแข็ง หรือในวันที่ความหนาวเย็นจืดจางลงไป ผสานกับเสียงไวโอลินที่ทดแทนหัวใจที่ถูกกรีดจนบาดลึก ความเศร้าน่าหดหู่ที่เกาะกุมหนังทั้งเรื่อง เพราะตัวละครในนี้ มีหลายตัวแต่บอบช้ำ
หาใช่แค่ลีแต่เพียงผู้เดียว
ทุกอย่างไม่ดูเร่งเร้า ไม่มีช่วงไหนของหนังที่ปล่อยให้เราฟูมฟาย แต่มีกลิ่นไอของความเศร้าซึมที่ลอยอบอวลอยู่ตลอดเวลา อย่างน้อยก็คล้ายชีวิตจริงๆ ที่เราอาจได้เจอความโศกเศร้าถาโถมเข้ามา แต่เราต้องอยู่กับมัน สิ่งที่หลงเหลือก็คืออารมณ์แบบนี้
ที่มันจะค่อยรักษาตัวเองในไม่ช้า แต่มันจะไม่เคยหายไป
หัวใจอาผู้แตกสลาย กับหลานวัยรุ่นผู้สูญเสียพ่อ
ตัวอย่างหนังนั้นอาจจะไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับเบื้องลึกของผู้เป็นอามากนัก ลี แชนด์เลอร์ พกพาความเศร้าไปด้วยเสมอ ในยามที่เขามีอาชีพเป็นช่างซ่อมได้ทุกอย่าง แต่กลับซ่อมใจตัวเองไม่ได้
ความสูญเสียแต่หนหลังทำให้เขากลายเป็นพวกเก็บกด และมักหัวเสียกับทุกคนที่สะกิดบางอย่างในใจเขาให้ขุ่นมัว
กลายเป็นคนอารมณ์ร้าย ปากเสีย หยาบคาย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ฉากที่มาที่ไปของความเศร้าของลี กลายเป็นฉากที่ทำน้ำตาเอ่อริน เพราะอย่างนี้นี่เอง เขาจึงรู้สึกไม่อยากจะกลับมาอยู่แมนเชสเตอร์ ไม่อยากจะกลายเป็นพ่ออีกครั้ง ไม่อยากจะเจอคนเดิมๆ
แต่กับเด็กหนุ่มคนที่ไม่มีแม่อยู่ใกล้ๆ และต้องสูญเสียพ่อไป ความเคว้งคือเหตุสำคัญที่อยากให้อาอยู่ต่อ ขณะอาก็เหวี่ยงเหลือเกิน หลานกลับยังมีกะใจไปซ้อมดนตรีกับเพื่อน ควงสาวสองคนแล้วให้อาปิดความลับ
เป็นความสัมพันธ์อาหลานที่พูดกันตรงๆ ดี
ในความโศกเศร้า มีอารมณ์ขันแทรกอยู่ข้างใน
แม้เรื่องราวจะดำเนินไปเรื่อยๆ ผู้ชมอย่างผมไม่รู้เลยว่า หนังจะจบในแบบไหน ได้แต่เอาใจช่วยให้อาได้ก้าวข้ามความโศกเศร้าและการจมอยู่กับอดีตนี้ได้เสียที
แสดงว่า หนังไม่ได้ขาดในสิ่งที่ทำให้ผู้ชมแทรกซึมตัวเองในเนื้อหนัง ผู้ชมไม่ได้เป็นเพียงคนนอกที่ได้แต่นั่งมองชีวิตของพวกเขา แต่กลับกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแชนด์เลอร์ที่เป็นห่วงเป็นใยคนบ้านเดียวกัน
หนังมี มิเชล วิลเลียมส์ น้อยมาก แทบจะนับนาทีที่เธอปรากฏอยู่บนจอได้
แต่ถึงแม้หนังจะเดินเรื่องเรียบๆ นิ่งๆ ผ่านสภาพเมืองที่ดูสุขสงบ เคล้าเสียงดนตรีบรรเลงประเภทออเคสตร้าเน้นเครื่องเป่า ไม่ก็เป็นอะแคปเพลล่า แต่หนังที่ร่ำรวยด้วยอารมณ์ขันพอสมควร หลายครั้งหลายหนที่เราอดจะขำไปกับมุกเล็กๆ ของพวกเขามิได้ ความเศร้าในเรื่องนี้จึงไม่มากเกินไป ก็ได้แต่หวังว่า คนอมทุกข์ดูหนังจบแล้ว
พลังใจของเขา…จะกลับมาเต็มเปี่ยมอีกครั้ง
ชื่อภาพยนตร์: Manchester by the Sea / แค่…ใครสักคน
ผู้กำกับภาพยนตร์: Kenneth Lonergan
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: Kenneth Lonergan
นักแสดงนำ: Casey Affleck, Michelle Williams, Kyle Chandler, Lucas Hedges
ดนตรีประกอบ: Lesley Barber
แนว/ประเภท: Drama
ความยาว: 137 นาที
อัตราส่วนภาพ: 1.85 : 1
เรท: ไทย/, USA/R
วันเข้าฉายในประเทศไทย: 9 กุมภาพันธ์ 2560
ผู้ผลิต/ผู้จัดจำหน่าย/สตูดิโอ: Amazon Studios, K Period Media, Pearl Street Films, M Pictures
แค่…ใครสักคน
Manchester by the Sea - 6.6
6.6
Manchester by the Sea
แม้เรื่องราวจะดำเนินไปเรื่อยๆ ผู้ชมอย่างผมไม่รู้เลยว่า หนังจะจบในแบบไหน ได้แต่เอาใจช่วยให้อาได้ก้าวข้ามความโศกเศร้าและการจมอยู่กับอดีตนี้ได้เสียที ถึงแม้หนังจะเดินเรื่องเรียบๆ นิ่งๆ ผ่านสภาพเมืองที่ดูสุขสงบ เคล้าเสียงดนตรีบรรเลงประเภทออเคสตร้าเน้นเครื่องเป่า ไม่ก็เป็นอะแคปเพลล่า แต่หนังที่ร่ำรวยด้วยอารมณ์ขันพอสมควร หลายครั้งหลายหนที่เราอดจะขำไปกับมุกเล็กๆ ของพวกเขามิได้ ความเศร้าในเรื่องนี้จึงไม่มากเกินไป
