รีวิวหนัง บ้านเช่า บูชายัญ Home For Rent | ระทึกขวัญลัทธิหลอน

ช่วงนี้ มีหนังไทยเรื่องหนึ่งที่ประกาศตัวว่าได้รับแรงบันดาลใจมาจากข่าวที่เกิดขึ้นจริง หนังจากค่ายที่ผู้คนคุ้นชื่อและคุ้นเคย มีผู้กำกับที่สร้างชื่อโด่งดังจากงานหนังแนวระทึกขวัญที่เล่าเรื่องลึกลับ หลายคนอาจมองว่า ผลงานหนังของเขาคือแนวหนังผี แม้ในความจริง เขาสอดแทรกเรื่องราวบางอย่างที่สะท้อนชีวิตของผู้คนอยู่ในนั้นเสมอ ตอนนี้ เขามีเรื่องใหม่ ‘บ้านเช่า บูชายัญ’ ใช้ชื่อฝรั่งว่า ‘Home For Rent’ ที่เข้าฉายในโรงก่อนเทศกาลสงกรานต์ปีใหม่ไทยจะมาถึง

ถ้าเอ่ยถึงชื่อ จิม โสภณ ศักดาพิศิษฏ์ บางคนคงนึกไปถึงผลงานที่ผ่านมา อย่าง ‘โปรแกรมหน้า..วิญญาณอาฆาต’, ‘ลัดดาแลนด์’, ‘ฝากไว้..ในกายเธอ’ และ ‘เพื่อน..ที่ระลึก’ รวมทั้งยังเขียนบทหนังและและกำกับซีรีส์อีกหลายเรื่อง ซึ่งก็คงจะพอเห็นว่าผู้กำกับรายนี้เน้นหนักและถนัดรวมถึงมีลายเซ็นในด้านไหน และในวันนี้ก็ถึงเวลาเสียทีที่ทุกคนจะได้พบกับหนังเรื่องใหม่ที่เขาทั้งลงมือเขียนบท (ร่วมกับ กุ๊ก ธนีดา หาญทวีวัฒนา) และกำกับเอง

ได้เวลาพบกับหนังเรื่องนี้ของผู้กำกับที่คุณคุ้นเคยกันแล้วล่ะครับ

เรื่องย่อหนัง ‘บ้านเช่าบูชายัญ’

หนิง (มิว นิษฐา จากหนังเรื่อง ‘แฟนเดย์ แฟนกันแค่วันเดียว’) และ กวิน (เวียร์ ศุกลวัฒน์ จากหนังเรื่อง ‘มะลิลา’ ) คู่สามีภรรยาที่มีอิง ลูกสาววัย 7 ขวบ พวกเขากำลังตัดสินใจจะย้ายไปอยู่คอนโดฯ แล้วเปิดบ้านให้คนแปลกหน้ามาเช่า

ทีแรกก็ดูกวินจะไม่เต็มใจในเช่าบ้าน แต่แล้วเขาก็กลับเปลี่ยนใจ ในที่สุด ก็ได้ผู้เช่าเป็น ราตรี (เพ็ญพักตร์ ศิริกุล จากหนังเรื่อง ‘ปั๊มน้ำมัน’) คุณหมอวัยเกษียณ และนุช (น้ำฝน ภักดี) ลูกสาววัย 40 ซึ่งอยู่ๆ ไปก็เริ่มแสดงพฤติกรรมน่าสงสัย

เช่นเดียวกับกวิน ที่หลังจากปล่อยบ้านให้เช่าได้ไม่นาน หนิงก็พบว่าเขามักหายตัวไปตอนตีสี่ แถมยังมีรอยสักเป็นสัญลักษณ์รูปสามเหลี่ยม ซึ่งเหมือนกันกับที่เธอเห็นบนตัวพวกคนเช่าบ้าน เช่นเดียวกัน อิงลูกสาวของหนิงก็กำลังมีอันตรายติดตามตัวอยู่เช่นกัน หนิงจึงต้องทำทุกทางเพื่อปกป้องลูกสาวของเธอไว้ให้ได้

รีวิวหนัง ‘Home For Rent’

ยอมรับเลยว่า ส่วนตัวไม่ค่อยจะตื่นตระหนกกับหนังผี หนังหลอน หนังสยองขวัญ สักเท่าไหร่ ทำให้เมื่อดูหนังเรื่องนี้ บอกตรงๆ เลยว่า หนังไม่ได้ทำให้นายแพทรู้สึกหลอนหรือน่ากลัวแต่อย่างใด แต่สิ่งที่รู้สึกและเห็นได้ชัดเลย ก็คือ การเล่าเรื่องของหนัง ทำให้เราสนุกกับมันจริงๆ

เรื่องราวมันเริ่มต้นขึ้นในครอบครัวเล็กๆ ครอบหนึ่ง พวกเขาอยู่ในบ้านหลังสีเขียวอ่อน สภาพน่าอยู่มาก แต่ด้วยเหตุจำเป็นทางด้านการเงินทำให้ต้องย้ายตัวเองไปอยู่คอนโดฯ แล้วเอาบ้านหลังนั้นไปปล่อยให้คนเช่าแทน และนั่นก็เป็นเหตุผลให้ผู้เช่าที่น่าสงสัยได้เข้ามาอยู่และใช้บ้านหลังนี้กระทำพิธีบูชายัญบางอย่างตามลัทธิประหลาด

ระหว่างที่หนังเล่าเรื่อง ก็พยายามจะปูพื้นให้เห็นความน่าสงสัยของกวินอย่างต่อเนื่อง โดยมีภรรยาอย่างหนิงผู้ที่หูไวตาไว จับสังเกตได้ทุกสิ่งแล้วจัดการสืบเสาะหาความจริง เช่นเดียวกับที่คนดูก็จะได้เห็นเบาะแสบางอย่างที่หนังจะแปะทิ้งไว้ให้เก็บข้อมูลเข้าหัว เพื่อรอการเฉลยในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า

หนังหยิบเอาเรื่องราวของครอบครัวชนชั้นกลางที่ต้องดิ้นรนหาเงินทุกทางเพื่อเลี้ยงตัวเองและครอบครัว จนต้องเปิดบ้านที่อยู่มานานและเป็นความสุขที่มีให้คนอื่นเช่า แต่ขณะเดียวกัน มันก็บอกเล่าในพาร์ทที่อยู่นอกเหนือตัวอย่างไปด้วย แค่ไม่อาจจะเล่าได้ในบทรีวิวนี้เท่านั้นเอง

สิ่งที่หนังเล่า มันใช้วิธีเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวนี้และสิ่งที่ตัวละครภรรยาอย่างหนิงมองเห็นเสียก่อน ปูให้คนดูได้รู้ว่า มีเหตุอะไรเกิดขึ้นบ้าง พร้อมปล่อยให้ผู้ชมเก็บเบาะแสสำคัญที่ตัวหนิงมองเห็น ก่อนจะไปพบความจริงอีกด้านจากตัวละครอื่นๆ เพื่อให้ทุกด้านกลายเป็นชิ้นส่วนที่รวมกันเป็นเรื่องเต็ม ทำให้คนดูรู้สึกสนุกที่ได้ติดตามข้อมูลใหม่ๆ ที่ยังไม่เคยรู้มาก่อน เมื่อหนังดำเนินไป มันจะช่วยตอบข้อสงสัยที่ไม่ถูกบอกเล่าในพาร์ทก่อน แม้พาร์ทแรกปล่อยเบาะแสให้คนดูคาดเดาได้บ้าง แต่ก็อาจพบว่า ยังมีบางอย่างที่คาดไปไม่ถึง สิ่งนี้นี่แหละที่ทำให้รู้สึกว่าหนังเล่าได้สนุกดี

ในส่วนของนักแสดงนั้น บอกได้เลยว่า แต่ละคนต่างก็ทำหน้าที่ถ่ายทอดในบทบาทของตัวเองได้ดี ไม่ว่าจะเป็น มิว เวียร์ หรือต่าย แต่คนที่จะโดดเด่นออกมาก็คือ เด็กน้อยที่เล่นเป็นน้องอิง ความสามารถทางการแสดงของน้องคือน่าทึ่งมาก บทที่ได้รับนั้นไม่ง่ายเลยแต่น้องทำได้อย่างไม่มีที่ติ ชื่นชมน้องจริงๆ

แม้ว่าโดยส่วนตัว นายแพทไม่ได้รู้สึกหลอนอะไรไปกับเหตุบูชายัญในบ้านเช่าหลังนี้ (สำหรับคนกลัวอะไรแบบนี้ เท่าที่สังเกตคนรอบข้าง ก็เห็นว่ามีท่าทีและอารมณ์ร่วมอยู่นะ) แต่หนังทำให้คนดูเก็บข้อมูล เพื่อเอามาปะติดปะต่อกับเรื่องราวอีกมุมมองในช่วงถัดมาได้ดี ปิดมุมที่เคยสงสัยไว้ได้(น่าจะ)ทั้งหมด การเล่าที่มีชั้นเชิงแบบนี้แหละที่เราอยากเห็นในหนังไทยบ่อยๆ ส่วนที่เรารู้สึกว่าหนังได้เรท น15+ แต่บางฉากก็ค่อนข้างรุนแรงไปกว่าเรทมากเหมือนกันนะ

โดยรวมแล้ว คงต้องบอกว่า เป็นหนังระทึกขวัญที่ดูสนุกดีเลยครับ

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง