รีวิวหนัง The Roses กุ-หลาบ | สงครามระหว่างสองคนที่เคยรัก

ด้วยความที่ไม่ได้เข้าไปดูหนังเรื่องนี้ในโรงภาพยนตร์ ทำให้ต้องมาติดตามชมหนังเรื่องนี้ในบ้านตัวเอง เรื่องราวที่อาจเกิดขึ้นได้จริงกับชีวิตของใครสักคู่ หนังเรื่องนี้มีชื่อว่า ‘The Roses’ หรือชื่อไทยที่เป็นทั้งคำแปลและทั้งมีความหมายในตัวมันเอง ‘กุ-หลาบ’ เอาล่ะ เรามาทำความรู้จักและรีวิวหนังเรื่องนี้ไปด้วยกัน

คิดเห็นเช่นไรกับหนังคอมเมดี้จากอังกฤษเรื่องนี้?

หนังที่คุยกับเราเรื่องชีวิตคู่ที่มันควรจะดูจริงจังให้กลายเป็นหนังตลกสองแง่สามง่ามได้ซะงั้น เรื่องราวของหนุ่มสถาปนิกที่รักกับเชฟสาวจนได้แต่งงานและมีลูกด้วยกัน แต่พ่อสถาปนิกกลับเจอจุดเปลี่ยน งานที่เขาออกแบบเกิดพังเสียหายเพราะพายุจนในที่สุดก็ถูกไล่ออกและเปลี่ยนให้กลายเป็นพ่อบ้านเลี้ยงลูก ขณะแม่ที่เป็นเชฟทำกิจการร้านอาหารรุ่งเรืองจนไม่เหลือเวลาให้ลูก บทหนังมันพาไปเราไปสู่จุดที่อึ้งกับสงครามที่รุนแรงจนไม่กล้าจะคิดว่ามันจะจบแบบดี ๆ ได้

แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะจบแบบสตันต์ไปหลายวิเช่นนี้

เรื่องย่อหนัง ‘The Roses’

ไอวี่ (โอลิเวีย โคลแมน จากหนังเรื่อง ‘Paddington in Peru’) และ ธีโอ (เบเนดิกต์ คัมเบอร์แบตช์ จากหนังเรื่อง ‘The End We Start From’) พวกเขาคือคู่สามีภรรยาที่ใช้ชีวิตคู่ด้วยกันมานานกว่า 10 ปี แม้จะเป็นคู่ที่ดูเพอร์เฟกต์ในสายตาของคนทั่วไป ทั้งชีวิตการงานที่ประสบความสำเร็จ มีลูกที่น่ารัก ทั้งยังมีชีวิตเซ็กซ์ที่น่าอิจฉา แต่ความจริงมันเป็นภาพลักษณ์ที่ฉาบทาไว้แต่เพียงภายนอกเท่านั้นแหละ

ภายใต้ภาพพจน์ของครอบครัวที่ดูสมบูรณ์แบบนั้น กลับเต็มไปด้วยความขัดแย้งและขุ่นเคือง เมื่อชีวิต หน้าที่ และการงานของธีโอได้พังทลายลง

รีวิวหนัง ‘กุ-หลาบ’

อาจเห็นว่ามันเป็นหนังแนวคอมเมดี้ แต่ที่จริง เรื่องที่เล่ามันออกไปในทางดราม่าเหมือนกันนะ สองตัวละครหลักคือคู่สามีภรรยา ธีโอดอร์ เป็นสถาปนิก และไอวี่เป็นเชฟ สองคนพบกันเมื่อสิบปีก่อน ก่อนเส้นทางที่บรรจบกันมาเนิ่นนานจะถึงกาลเปลี่ยนแปลง

หลังธีโอสนับสนุนไอวี่ในการสร้างร้านขายอาหาร แม้ว่า “ร้านนี้มีปู” จะไม่ค่อยมีลูกค้าในระยะแรกๆ แต่พอมีนักชิมผู้มีชื่อเสียงแวะเข้ามาและแนะนำร้านออกไปในโลกออนไลน์ กิจการก็เลยรุ่งเรืองสุดขีด แล้วจากนั้นชีวิตของไอวี่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิงกับธีโอ เพราะชีวิตสถาปนิกของเขาพังทลายลงหลังถูกไล่ออก จากนั้น เขาก็ต้องกลายเป็นพ่อบ้านคอยดูแลลูก กราฟชีวิตของเขากำลังดำดิ่ง ต่างจากไอวี่ที่กำลังพุ่งทะยานขึ้นทุกวินาที

ธีโอแสร้งบอกว่าไม่เป็นอะไร แม้ดูจากพฤติกรรม เราจะรู้ว่าเขายังคงคิดถึงงาน และอยากกลับไปทำงานออกแบบอาคารอีกครั้งใจจะขาด

แม้เราอาจเห็นว่าความรักระหว่างพวกเขายังหวานชื่นอย่างมาก แต่การที่คนหนึ่งไร้งานที่รักแถมกลายเป็นพ่อบ้านเลี้ยงลูกอยู่กับบ้าน และนั่งมองอีกคนกำลังหัวหมุนเพราะกิจการที่กำลังไปได้สวย มันกำลังกัดกินความสัมพันธ์ของพวกเขาไปเรื่อย ๆ

ความขัดแย้งนำพาความเหินห่างและเหมือนความรักระหว่างพวกเขาดูจืดจางลงอย่างมากมาย ฝ่ายหญิงที่ง่วนอยู่กับธุรกิจร้านอาหารกำลังรู้สึกว่าลูกหันไปให้ความสำคัญกับพ่อมากกว่า ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่และน้อยเนื้อต่ำใจ รอยร้าวที่ลึกและชัดขึ้นทุกวันจนการเข้าไปปรึกษาจิตแพทย์ยังไม่ได้ผล

มันอาจเป็นการจำลองความสัมพันธ์ของคนสองคนที่เริ่มต้นและเปลี่ยนแปลงไปตามลำดับขั้นตอน คบกัน แต่งงาน มีลูก แต่ความเปลี่ยนแปลงหลังแต่งทำให้ความสัมพันธ์มีแต่ความเหินห่างและไม่เข้าใจ แม้จะคิดได้ว่า “ต้องมีใครสักคที่ต้องเสียสละเพื่อให้ชีวิตคู่คงอยู่” จะทำให้เกิดบ้านหลังใหญ่ขึ้นมา แต่มันก็กลายเป็นแค่ “สิ่งก่อสร้าง” หากแต่ไม่อาจยึดโยงให้ความสัมพันธ์ของพวกเขากลับมาดีขึ้นใหม่ได้ แถมมันยังกลายเป็นหัวข้อสำคัญในวันที่พวกเขาคิดจะแยกทางจากกัน หลงลืมกันไปหมดแล้วว่า ต่างช่วยกันสร้างขึ้นมายังไง

อาจเป็นธรรมดาของชีวิตคู่ ต่างคนต่างก็มีเหตุผล ความต้องการ ความเจ็บปวด ความน้อยใจ เป็นสิ่งที่เราพอเข้าใจ และก็พอมองเห็นความปรารถนาในกันและกันอยู่บ้าง จึงได้แต่วาดหวังให้เขาหาจุดสมดุลระหว่างกันได้ในสักวันหนึ่ง บางทีพวกเขาก็หลงลืมที่จะแบ่งปันสิ่งดีดีให้แก่กัน อันเป็นองค์ประกอบที่สวยงามที่สุดชีวิตคู่

บทหนังมีอารมณ์ขันมากมายจนสัมผัสได้ถึงความล้นอยู่สักหน่อย แต่นั้นก็อาจเป็นความตั้งใจของมือเขียนบท ไดอะล็อกมีแต่เรื่องสองแง่สามง่ามพาขำได้ดีอยู่ แต่เนื้อในมันจะมีความจริงของชีวิต และมันก็เดินไปอย่างค่อนข้างสุดโต่งมากขึ้นในตอนท้าย

Taglines: This marriage ain’t big enough for the both of them.

สงครามระหว่างคนเคยรัก พฤติกรรมและการพูดจาเชือดเฉือนให้เราทั้งความรู้สึกอึ้งและสะเทือนใจในเวลาเดียวกัน จากคนที่เคยรักกันมา เข้าใจกันมาก มันเป็นไปได้ถึงเพียงนี้เชียวงั้นหรือ

แล้วหนังก็พาเราไปถึงตอนจบที่ชวนอึ้ง เรียกได้ว่าสตันต์ไปหลายวิ

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง