ในฤดูที่หนังรางวัลพากันพาเหรดเข้ามาฉายให้เราได้ชมกันเป็นว่าเล่นเช่นนี้ บางทีมันก็อดใจไว้ไม่ได้นะที่จะต้องเดินทางมาดูให้ครบทุกเรื่อง ไม่ก็ดูให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ วันนี้ก็คงไม่ต่างจากอีกหลายๆ วัน นายแพทเดินทางมาถึง Esplanade รัชดาภิเษก เพื่อให้ตัวเองได้พบกับหนังรักของคนสูงวัยที่ได้เจอบททดสอบสำคัญ ’45 Years’ หรือในชื่อไทยว่า ‘เจ็บ รัก เก่า’
หนังที่ตั้งชื่อไทยได้สั้น กระชับ แต่ตรงกับเรื่องราวข้างในอย่างที่สุด หนังที่นักแสดงอย่าง Charlotte Rampling ได้มีชื่อเข้าชิงนำหญิงยอดเยี่ยมบนเวทีออสการ์ปีนี้ แถมยังคว้ารางวัลจากเทศกาลโน่นนี่นั่นกันเป็นว่าเล่น
เสียงเล่าลือจากนักวิจารณ์หลายสำนักบอกว่าเป็น “การแสดงแห่งปี” จนทำให้นี่ต้องมาพิสูจน์ด้วยตัวเอง
เรื่องย่อหนัง ’45 Years ‘
คนคู่หนึ่งที่มีชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมายาวนานถึง 45 ปี อยู่กันจนเคยชินกับนิสัยที่เสียของกันและกันแล้วล่ะมั้ง แต่แล้วก็เหมือนชีวิตคู่ของพวกเขาจะน่าเบื่อไป ฟ้าก็เลยแกล้งให้เกิดสถานการณ์ขึ้นมาทดสอบพวกเขา เคท (Charlotte Rampling) ที่อยู่กินกับ เจฟ (Tom Courtenay) ผู้สามีมานาน เธอกับเขากำลังจะจัดงานฉลองการครองคู่กันมานาน 45 ปี
ความจริงแล้วพวกเขาตั้งใจจะจัดงานเลี้ยงเมื่อ 5 ปีก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะอาการป่วยเพียบหนักของสามี แต่ก่อนที่งานเลี้ยงจะเริ่มต้นขึ้น ก็มีจดหมายบอกกล่าวเรื่องราวบางอย่างที่สั่นสะเทือนชีวิตคู่ที่น่าจะสตรองจนไม่มีอะไรมาสั่นได้แล้ว
พวกเขาพบศพของคนรักเก่าของเจฟฝ่ายสามีแล้ว และหลังจากนั้น เธอก็ได้ยินแต่เรื่องราวที่พร่างพรูออกจากปากของเขา ราวกับมันค้างคาอยู่ในใจและไม่เคยได้พูดมันมาเนิ่นนาน
สิ่งนี้แหละ จะทดสอบชีวิตคู่ที่สตรองมานาน 45 ปีของพวกเขา
รีวิวหนัง ‘เจ็บ รัก เก่า’
เรื่องราวที่ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นกับใครก็ได้ คู่ไหนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องอยู่กันมาจนแก่จนเฒ่าแล้วถึงจะเกิดหรอก แต่เพราะหนังใช้ “เวลา” เป็นเกณฑ์หลักที่จะถูกสอดใส่อธิบายในปม มันจึงกลายเป็นเรื่องของชีวิตคู่ในวัยเกษียณไปนั่นเอง
เรียบนิ่ง ดูทรงพลัง แต่ไม่ได้กระทบใจทุกคน
ด้วยวิธีการเล่าเรื่องที่ค่อนข้างราบเรียบ แทบไม่มีรอยกระเพื่อม ส่วนหนึ่ง มันทำให้หนังดูจริง ดูเรียล ทำให้คนดูเชื่อว่าพวกเขากำลังเดินทางมาถึงทางตัน ทางที่อึดอัดที่จะเดินต่อ แต่ต้องฝืนที่จะก้าว
ขณะเดียวกัน มันก็ทำให้คนดู(บางส่วน)รู้สึกได้ถึงความอดทนที่ตนเองมีต่อหนังอย่าง ‘เจ็บ รัก เก่า’ เพราะดูเหมือนจะเรียบนิ่งมากเกินจนสร้างแรงกระเพื่อมในใจคนบางส่วนได้น้อย มีมากระเพื่อมจริงจังช่วงท้าย แต่ด้วยบทสรุปที่พอจะเหลือปลายเปิดอยู่บ้าง จึงพอทำให้ดูคลุมเคลือในใจออกไปนอกโรงได้อยู่พอควร
กระนั้น หนังก็มีบางสิ่งที่น่าสนใจอยู่ในนั้น
ระหว่างดูผมสังเกตเห็นบางสิ่งที่ถูกจัดวางอย่างตั้งใจอยู่บ่อย นั่นคงเป็นเรื่องของ “เวลา” ที่สะท้อนออกมาในรูปแบบต่างๆ นอกเหนือไปจากการใช้คู่ชีวิตที่อยู่กินกันมาเป็นเวลานานถึงสี่สิบห้าปีมาเล่าเรื่องแล้ว ระหว่างทาง หนังจะถูกเล่าด้วยการไล่วันเพื่อให้เราได้รู้สึกถึงทุกสิ่งที่เคลื่อนไปพร้อมๆ กับเหตุการณ์ที่กำลังจะเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้ เราจะได้ยินเสียงติ๊กต่อกของนาฬิกาดังอยู่บ่อยๆ แม้กระทั่งตัวละครเองก็ยังเดินเฉียดกายผ่านร้านนาฬิกา
เหล่านี้ผมว่า ผกก.เขาตั้งใจนะ
ชาร์ล็อต คือดี
ด้วยฝีมือการกำกับของ ผกก.ชาวอังกฤษ นาม Andrew Haigh เขาเคยฝากผลงานเอาไว้กับ ‘Weekend (2011)’ และ ‘Greek Pete (2009)’ ซึ่งอาจดูน้อยนิด แต่เขามีประสบการณ์ทั้งด้านการเป็นโปรดิวเตอร์ การถ่ายภาพ และการตัดต่อหนัง ทำให้นี่คงเป็นพัฒนาอีกขั้นที่เขาทำหนังอังกฤษให้ดังไกลไปถึงอเมริกา
แต่คนที่มีชื่อเข้าชิงรางวัลบนเวทีออสการ์ปีนี้คือนักแสดงนำหญิงอย่าง Charlotte Rampling
เธอมีผลงานมามายนับตั้งแต่ราวปี 1965 แต่หนนี้เธอมีสิทธิจะได้รางวัลตุ๊กตาทองมาครอบครองกับเขาบ้าง ก็ด้วยความสามารถและลีลาในทางการแสดงบทบาทอของเธอในหนังเรื่องนี้
หนังอย่าง ‘เจ็บ รัก เก่า’ อาจไม่ได้มีบทพูดอันคมคายจนต้องลูบปาก แต่ใครที่ได้ดูหนังก็คงต้องบอกเป็นเสียงเดียวกัน สีหน้า แววตาของเธอนั้นเฉียบขาดมาก แสดงอารมณ์ได้เด่นชัดสุดๆ โดยไม่ต้องพูดอะไร ความเจ็บปวดรวดร้าวของการมีสามีที่หลอกเธอมานานแสนนานว่ารักหนักรักหนา ที่แท้เขามีใครคนเก่าอยู่ในใจมาเนิ่นนาน
ป้าชาร์ล็อตต์ส่งมันออกมาได้ถึงอารมณ์จริงๆ ครับ
ชื่อภาพยนตร์: 45 Years / เจ็บ รัก เก่า
ผู้กำกับภาพยนตร์: Andrew Haigh
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: David Constantine (short story), Andrew Haigh (adaptation)
นักแสดงนำ: Charlotte Rampling, Tom Courtenay, Geraldine James, Dolly Wells, Richard Cunningham, Hannah Chalmers
ความยาว: 95 นาที
แนว/ประเภท: Drama, Romance
อัตราส่วนภาพ: 1.85 : 1
เรท: ไทย/ท, MPAA/R
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 21 มกราคม 2559
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: Anonymous Content, First Look Media, Participant Media, Mongkol Major
เจ็บ รัก เก่า
45 Years - 6
6
45 Years
หนังอย่าง 'เจ็บ รัก เก่า' อาจไม่ได้มีบทพูดอันคมคายจนต้องลูบปาก แต่ใครที่ได้ดูหนังก็คงต้องบอกเป็นเสียงเดียวกัน สีหน้า แววตาของเธอนั้นเฉียบขาดมาก แสดงอารมณ์ได้เด่นชัดสุดๆ โดยไม่ต้องพูดอะไร ความเจ็บปวดรวดร้าวของการมีสามีที่หลอกเธอมานานแสนนานว่ารักหนักรักหนา ที่แท้เขามีใครคนเก่าอยู่ในใจมาเนิ่นนาน ป้าชาร์ล็อตต์ส่งมันออกมาได้ถึงอารมณ์จริงๆ ครับ