รีวิวหนัง สัปเหร่อ | ความตายบ่แม่นจุดจบ ความฮักก็บ่ได้ตายไปกับคนฮัก

หลังได้ยินชื่อเสียงมาหลายสิบวัน หนังไทยที่สร้างปรากฏการณ์ ทำรายได้ทั่วประเทศผ่านหลัก 300 ล้านบาทไปสู่ 400 ล้านบาท หนังที่แปะบอกเราไว้ “Spin-off Thibaan The Series” เผื่อว่าใครที่เพิ่งตามมาเจอ อาจได้โอกาสทบทวนก่อนมา หรือจะเลือกสัมผัสกับ ‘สัปเหร่อ’ หนังไทยเรื่องล่าในจักรวาลไทบ้านก็ตามแต่ใจต้องการ

นายแพทเป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ได้เริ่มต้นศึกษาจักรวาลนี้อย่างจริงๆ เคยแต่ได้รับรู้จักรวาลนี้อย่างอ้อมๆ แต่ก็คล้ายจะผิวเผินอย่าง ‘ไทบ้าน x BNK48 จากใจผู้สาวคนนี้’ ซึ่งก็คงไม่ช่วยสักเท่าไหร่ ทุกอย่างเป็นอย่างเร่งร้อนและไม่ได้คิดอะไรมาก อยากลองไปสัมผัสกับหนังที่กระแสร้อนแรงในบ้านเราตอนนี้ก็เท่านั้น เดินทางถึงโรงหนังแล้วกดเลือกหนังและจ่ายเงิน จากนั้นก็เติมของลงท้อง รอให้ถึงเวลา แล้วจึงเดินเข้าโรงมืดๆ

ไปพบกับหนังสปินออฟของจักรวาลไทบ้าน เดอะซีรีส์ ในทันที

เรื่องย่อหนัง ‘The Undertaker’

ณ หมู่บ้านโนนคูณ จังหวัดศรีสะเกษ เจิด (นฤพล ใยยิ้ม) เด็กหนุ่มวัยยี่สิบห้าที่เพิ่งเรียนนิติศาสตร์จบมาหมาดๆ เขาเดินทางกลับมาอยู่บ้านระหว่างรอสอบเพื่อจะเป็นทนายอย่างที่ตั้งใจไว้ จึงได้มาพบกับ แจ็ค (นาราภัทร งดงาม) พี่ชายที่เป็นหมอ และศักดิ์ (อัจฉริยะ ศรีทา) พ่อของเขาที่มีอาชีพเป็นสัปเหร่อ เลี้ยงชีพอยู่กับการจัดการศพให้กับคนในหมู่บ้าน และคาดหวังให้ลูกชายสานต่ออาชีพนี้แม้จะรู้ว่าเจิดนั้นกลัวผีอย่างมากก็ตาม

เรื่องใหญ่มันเกิดขึ้นในหมู่บ้าน เซียง (ชาติชาย ชินศรี) ที่ตอนนี้ก็คบหากันอยู่กับปริม (ชมภูมาตย์ ผ่องสนาม) แต่ความที่เขาเคยอกหักและพยายามบวชเพื่อลืมแฟนเก่าอย่าง ใบข้าว (สุธิดา บัวติก) สุดท้ายก็ต้องมาเจ็บปวดเมื่อรู้ข่าวว่าใบข้าวผูกคอตาย หลังทำใจไม่ได้ ก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อจะได้พบเจอกับใบข้าวอีกครั้งในโลกหลังความตาย จนมาปรึกษากับสัปเหร่อศักดิ์ จึงได้มาเรียนรู้พิธีถอดจิตเพื่อพบเจอกับคนที่ตายไปแล้วในโลกแห่งความฝัน แลกกับที่เซียงต้องมาช่วยเจิดทำงานสัปเหร่อ

รีวิวหนัง ‘สัปเหร่อ’

เอาเข้าจริง แม้จะไม่ได้ศึกษาจักรวาลไทบ้านมาอย่างเต็มสูบ ก็ไม่ได้มีปัญหาในการทำความเข้าใจเรื่องราวแต่ประการใด แม้เพิ่งมาใหม่ก็สามารถติดตามได้อย่างไม่มึนงง หนังเลือกจะเล่าในสิ่งที่ตนต้องการจะเล่า บอกกล่าวในสิ่งที่ควรจะบอก และทำให้รู้ว่า เรื่องราวมันจะเดินไปในทางใด แต่ก็พอจะรู้สึกได้ว่า นี่คือเส้นทางที่แตกต่างจากหนังเรื่องอื่นในจักรวาล

สิ่งที่หนังคือ การเดินเรื่องด้วยตัวละครที่พูดสำเนียงอีสาน ผ่านเรื่องราวที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านเดียว ไดอะล็อกที่ชวนฮากลิ้งไปกับมุกและการแสดงที่ดูเป็นธรรมชาติ ทว่าสลับไปกับฉากสยองขวัญที่ไม่ได้ชวนขนหัวลุก หากชวนฮาปนๆ กันไปด้วยนั่นเอง

ระหว่างทาง หนังสลับโหมดไปมา ทั้งความฮาและความสยองขวัญ ซึ่งถ้าพูดในมุมของหนังสยองขวัญ หนังก็ตัดต่อใช้จังหวะหนังผีได้ดี นี่ถ้าไม่ใช่เพราะมุกฮา คงได้หลอนกันไปข้างหนึ่งแล้วล่ะ ระหว่างที่เซียงค้นหาวิธีถอดจิตไปเจอกับใบข้าวอยู่นั้น หนังก็พาคนดูไปหลอนแบบเบาๆ กับผีใบข้าวที่ออกมาปรากฏให้คนในหมู่บ้านไปทั่ว อีกส่วนหนึ่ง คนดูจะก็ได้พบความขี้สงสัยของเจิด ที่กลัวผีแต่ก็ไม่ค่อยจะอินกับวิถีอีสานที่เกี่ยวกับเรื่องคนตายสักเท่าไหร่ บางส่วนของบทสนทนาจึงอธิบายที่มาที่ไปของแนวความคิดและความเชื่อ และบางส่วนก็แทรกซึมอยู่ในบทหนังที่บอกเล่าพิธีกรรมต่างๆ ของคนอีสาน

ระหว่างทาง เราอาจเห็นรอยแผลเล็กๆ อย่างเช่นซีจีที่ไม่ค่อยเนียนอยู่บ้าง แต่ด้วยการแสดงที่เป็นธรรมชาติ ต่อมุกตลกกันได้อย่างเข้าขา จึงสร้างเสียงหัวเราะได้ตลอดทาง

ความน่าสนใจของหนังเรื่องหกในจักรวาลไทบ้าน นอกเหนือจากการนำเสนอความเป็นอีสานในหลายมุมมองแล้ว ก็บอกเล่าถึงการยึดยื้อของบางคนต่อบางสิ่งที่ได้สูญเสียไปแล้ว การรู้จักปล่อยวาง คือแนวคิดที่ตรงสุดที่จะเยียวยาจิตใจของคนที่โศกเศร้าและไม่ยอมรับในความสูญเสียได้เร็วที่สุด แม้ระหว่างดู เราอาจรู้สึกความฟูมฟายของเซียงที่มีต่อใบข้าวนั้นดูเกินจริงและไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ แต่ก็พอเห็นความจริงใจในการสื่อสาร แถมนอกเหนือจากจะเล่าเรื่องการจัดงานศพแบบพุทธๆ ก็ยังขยายไปถึงศาสนาอื่นๆ ไม่พอยังเล่าไปถึงสัตว์เลี้ยงอีกต่างหาก ส่วนมุกตลกนี่ กับพระกับเจ้า เขาก็ไม่เว้น

ไม่มีใครไม่เคยประสบกับการลาจาก เพราะทุกคนต่างก็เริ่มต้นความสัมพันธ์ด้วยการพบเจอด้วยกันทั้งนั้น แถมไม่ว่าใคร สังขารก็ไม่มีวันเที่ยง สักวันก็ต้องมีเจ็บ มีป่วย และมีจากด้วยกันทั้งนั้น

ดูหนังก็นึกถึงตัวเอง คงต้องจบชีวิตไปในสักวัน ไม่จำเป็นต้องย่านดอกความตายน่ะ

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง