รีวิวหนัง เมย์ไหน ไฟแรงเฟร่อ | หนังไทยวัยรุ่น คุกรุ่นโอตาคุ

ไม่บ่อยครั้งนัก ที่ผมจะเดินเข้าโรงไปดูหนังไทยสไตล์วัยรุ่น แต่เพราะ ‘เมย์ไหน ไฟแรงเฟร่อ’ หนังเรื่องนี้มีจุดดึงดูดใจอยู่หลายอย่าง แม้ว่าตัวอย่างหนังอาจจะไม่ถึงบ่งบอกถึงหนังได้อย่างเต็มตา แต่มันก็เปิดเผยให้เห็นถึงความสนุกในนั้นได้ประมาณหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นหนังที่แสดงโดย ปันปัน สุทัตตา ที่ไม่ได้เห็นงานของเธอมานานหลังจากมีข่าวฉาวและโดนแบนกันไป เธอเป็นเด็กสาวที่สวมบทบาทได้น่าเชื่อแถมยังน่ารักน่ามองอีกต่างหาก

และที่สำคัญมันยังเป็นหนังที่ให้ฟีลลิ่งเหมือนหนังการ์ตูนที่มีเรื่องราวเว่อร์ๆ ผสมผสานความรักกุ๊กกิ๊กฟรุ้งฟริ้งของวัยรุ่น ในตัวอย่างอาจจะพบว่า มันไม่ค่อยมีช็อตฮาสักเท่าไหร่ แต่เราเชื่อในมือผู้กำกับ ชยนพ บุญประกอบ แห่ง ‘SuckSeed ห่วยขั้นเทพ’ ว่าจะต้องมีของมาปล่อยอย่างแน่นอน เราจึงตัดสินใจไปดู

ทำให้ได้รู้ว่า เราได้อะไรมากกว่าที่คาดไว้ตั้งเยอะ

เรื่องย่อหนัง ‘เมย์ไหน ไฟแรงเฟร่อ’

เรื่องราวมันเกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมฯ แห่งหนึ่ง ป๋อง (แบงค์ ธิติ มหาโยธารักษ์) เด็ก ม. 5 ผู้ที่คิดค้นขึ้นมาว่าสถาบันของเขานั้นมีฐานันดรทั้งเจ็ดครอบคลุมอยู่ และเขาเป็นเด็กผู้ชายผู้ไร้ตัวตนที่สุดในโรงเรียนแห่งนั้น ที่ดันไปแอบชอบ มิ้ง (ฟรัง นรีกุล) เด็กสาวน่ารักที่ฐานันดรโคตรจะสูงด้วยความที่เป็นถึงหัวหน้ากองเชียร์ โชคชะตาทำให้ทั้งสองได้พูดคุยกันแล้วเขาก็เก็บเอาเพ้อฝันในการ์ตูนที่ตัวเองมโนวาดเสียใหญ่โต

ความผิดพลาดเกิดขึ้นจนได้ เด็กสาวที่แทบไม่มีใครรู้จักอย่าง เมย์ไหน (ปันปัน สุทัตตา) เอาการ์ตูนเล่มนั้นไปให้มิ้งอ่านจนเธอโกรธจัด ภารกิจเรียกคะแนนคืนจึงบังเกิดขึ้นพร้อมๆ กับการรับรู้ว่าเมย์ไหนเองก็แอบปิ๊งหนุ่มรุ่นพี่สุดฮอตระดับท็อปของโรงเรียนอย่างพี่เฟม (ต่อ ธนภพ ลีรัตนขจร) อยู่เช่นกัน

ความลับอีกอย่างคือ เธอสามารถปล่อยกระแสไฟฟ้าช็อตคนได้หากหัวใจเธอกำลังเต้นแรงขึ้นจนถึง 120 ครั้ง/นาที

ซึ่งเป็นสิ่งที่เมย์ไหนปกปิดมาตลอด เธอพยายามทำตัวหลบมุมอยู่ในซอกหลีบ ไม่เป็นที่สนใจ เพื่อไม่ให้ใครล่วงรู้ว่าเธอประหลาด แต่การได้รู้จักกับป๋องดูเหมือนจะนำมาซึ่งความยุ่งเหยิงทุกอย่าง

รีวิวหนัง ‘May Who?’

ดูแต่แรกก็คงรู้กันว่านี่เป็นทางของหนังวัยรุ่นใสๆ เป็นแน่ แต่เพิ่มดีกรีความน่าสนใจให้มากขึ้นด้วยลีลาการเล่าในแบบการ์ตูนญี่ปุ่น บวกกับพล็อตสไตล์เพี้ยนๆ กึ่งจิตนิดๆ แทรกภาพการ์ตูนแอนิเมชั่นเสริมให้เรื่องราวยิ่งสนุกสนานฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งไปตลอดเรื่อง มุขตลกที่จัดมาอย่างเต็มที่ ซึ่งสร้างเสียงหัวเราะให้กับทุกคนได้เป็นส่วนใหญ่

แค่นี้ก็คงมองออกแล้ว หนังมุ่งเน้นจะสร้างความบันเทิงอย่างจริงจัง

เราอาจจะไม่พบว่า นักแสดงนำวัยรุ่นอย่าง ปันปัน สุทัตตา จะได้บทบาทอะไรที่แตกต่างจากที่แล้วๆ มามากนัก แม้กระทั่ง ต่อ ธนภพ ที่ดูจะมีอะไรแปลกใหม่บ้างก็ตาม แต่ แบงค์ ธิติ เสียอีก เขาเป็นตัวละครสไตล์ขี้แพ้ที่ดูไม่ท้อแท้กับชีวิต แต่กลับจุดประกายความหวังให้กับเมย์ไหนได้อีกต่างหาก

ด้วยการดำเนินเรื่อง ที่ใช้การ์ตูนแอนิเมชั่นแทรกไปกับเรื่องราวของคนจริงๆ มันดูจะเป็นการใช้แอนิเมชันที่เป็นเนื้อเป็นหนังมากกว่าหนังไทยเรื่องใดๆ ที่เคยได้ดูมา ภาพดูสวยงาม และสอดรับกับการเล่าเรื่องที่เวอร์เกินจริงได้เป็นอย่างดี ภาพของการเคลื่อนไหวของตัวการ์ตูนที่เนียนตา จนบางทีคิดว่า ถ้าทีมนี้จะสร้างแอนิเมชันพันธุ์ไทยขึ้นมาสักเรื่อง

มันก็คงจะดีมิใช่น้อยเลยล่ะ

หนังเต็มไปมุขฮาๆ มากมายกับการแสดงในแบบ “เล่นใหญ่” ดนตรีประกอบส่ง และนำพาการตบมุกให้ปังยิ่งขึ้น เรียกว่า ถ้าจะมาหาหนังที่ทำให้อารมณ์ดีได้ทั้งเรื่องแล้วล่ะก็ เรื่องนี้ให้สิ่งนั้นได้อย่างแน่นอน จนทำให้จุดที่หนังควรจะจริงจังอย่างส่วนของดราม่าความรัก ที่อาจถูกขยี้ให้ต่อมน้ำตาแตก หรือปมต่างๆ ที่ถูกวางเอาไว้ ดูจะแปลกๆ แปร่งๆ เหมือนจะไม่ลงตัวในช่วงท้าย

แม้แต่การแบ่งฐานันดรในโรงเรียน ก็ดูเหมือนจะถูกนำมาใช้ประโยชน์ได้น้อยกว่าที่ควร คล้ายๆ กับตั้งใจจะนำมาใช้เล่าประกอบหัวประกอบท้าย เพียงเท่านั้น

‘เมย์ไหน ไฟแรงเฟร่อ’ ว่าด้วยคนที่ดูตัวเล็กในสังคม จนใครๆ แทบจะมองไม่เห็น หรือมองเห็นแต่ก็ไม่เคยให้ความสำคัญ ทั้งที่ชีวิตของพวกเขา อาจสร้างสีสันได้มากกว่าคนที่อยู่บนหอคอยเป็นไหนๆ เพียงแต่ความรู้สึกแปลกแยก ความรู้สึกไม่ภูมิใจในตัวเองนั่นแหละ ที่อาจยังฉุดรั้งพวกเขาไว้ นี่อาจเป็นหนังอีกเรื่อง ที่จุดประกายให้พวกไม่มีตัวตน…

ออกมาลุกขึ้นสู้ เพื่อได้มีที่ยืนของตัวเองสักครั้งก็เป็นได้

ชื่อภาพยนตร์: เมย์ไหน ไฟแรงเฟร่อ / May-Nai / May Who?
ผู้กำกับภาพยนตร์: ชยนพ บุญประกอบ
ผู้เขียนบทภาพยนตร์:
นักแสดงนำ: ปันปัน สุทัตตา, ธนภพ ลีรัตนขจร, แบงค์ ธิติ มหาโยธารักษ์, ฟรัง นรีกุล เกตุประภากร
ความยาว: 120 นาที
แนว/ประเภท: Comedy, Romance
อัตราส่วนภาพ:
เรท: ไทย/ท , MPAA/
ประเทศ: ไทย
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 1 ตุลาคม 2558
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: GTH (GMM Tai Hub), จอกว้างฟิล์ม