ช่วงนี้ เหมือนจะเน้นหนักไปที่การหยิบหนังเก่าๆ มารีวิวนะครับ ก็ไม่ใช่อะไร เพราะช่วงสงกรานต์ที่ผ่านไป ผมได้ดูหนังเก่าหลายๆ เรื่อง เห็นว่ามันน่าสนใจมากพอที่จะหยิบมาเขียนถึงแม้ว่ามันจะไม่ค่อยมีคนอ่านนักก็ตาม มีหนังสงครามบางเรื่องที่คอหนังมักจะพูดถึง มันคือหนังที่สร้างโดยเยอรมัน ‘Das Boot’ คือหนังเรื่องนั้น
หนังเรื่องนี้ดัดแปลงบทจากหนังสือของ Lothar-Günther Buchheim ผมเองที่ค่อนข้างสะเทือนใจกับหนังสงครามบนแผ่นดินเพราะภาพมันมักจะโหดร้ายกว่ามาก การหลบเลี่ยงมาดูหนังสงครามบนเรือดำน้ำ
พบว่ามันโหดร้ายต่อจิตใจน้อยกว่าพอควรเลย
เรื่องย่อหนัง ‘Das Boot’
ภาพยนตร์ที่เขียนบทและกำกับฯ โดย Wolfgang Petersen เรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวที่ของนักข่าวสงครามที่มีหน้าที่ไปเก็บภาพและข้อมูลต่างๆ เดินทางไปกับเรือดำน้ำ อู 96 ของเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
เพื่อนำไปเขียนเป็นสารคดีเพื่อโฆษณาชวนเชื่อหรืออะไรประมาณนั้น
เรือดำน้ำอูของเยอรมันที่พร้อมออกจากท่าไปยังน่านน้ำมหาสมุทธแอตแลนติก เพื่อทำลายเรือบรรทุกสินค้าของอังกฤษและข้ามช่องแคบยิปรอลต้าเข้าไปยังทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
เหมือนหนังจะเน้นชีวิตบนเรือดำน้ำของลูกเรือทั้งหลายมากๆ เลยนะ
รีวิวหนัง ‘อู 96 นรกใต้สมุทร’
ในชีวิตนี้ ผมไม่ค่อยได้ดูหนังเรือดำน้ำสักเท่าไหร่นักเพราะส่วนใหญ่ผมเลือกจะหลีกเลี่ยงหนังสงคราม ความหดหู่จากการได้ดูหนังสงครามบนพื้นดินนั้นพาลทำให้ไม่ค่อยจะหยิบหนังสงครามบนพื้นน้ำมาดูสักเท่าไหร่ แต่แล้วก็หยิบมันขึ้นมา พร้อมให้เวลาไปกับมันถึงสามชั่วโมงเศษ
ก็นี่มันหนังเวอร์ชั่น Director’s Cut นี่นา
ดูหนังไปแล้วก็เข้าใจว่านี่มันคือการตัดต่อสไตล์หนังเก่า เพราะมันเป็นหนังในปี 1981 ช่วงแรกอาจจะเฉยๆ ไม่มีอะไรมากนอกไปจากการแนะนำตัวละครที่กำลังจะออกเดินทางท่องทะเลไปด้วยกันในเรือดำน้ำที่เพิ่งเปลี่ยนเครื่องยนต์ใหม่ ในวันที่กองทัพเยอรมันเริ่มจะเพลี่ยงพล้ำมากขึ้นทุกที
ทั้งนายทหาร ทั้งเหล่าทหาร รวมทั้งนักข่าวที่เข้าไปเก็บข้อมูล ทุกคนต้องแออัดยัดเยียดกันอยู่ในเรือดำน้ำทรงยาว มีทางเดินเดียวจากหัวไปท้ายเรือ คนดูแทบจะได้เห็นหมดทุกซอกทุกมุมของเรือ รวมไปถึงวิธีการฟังเสียงของเรือลำอื่น วิทยาการยังไม่ก้าวไกล
ช่วงไหนที่เรือผ่านพายุกระหน่ำนานๆ สามารถจะหลงทะเลได้เลย
นอกไปจากนี้ การอยู่บนเรือนานๆ สามารถจะทำทุกคนเครียดได้ หลายคนหลุดหลอนไปเพราะไม่อาจจะควบคุมจิตใจตัวเองได้ ลองคิดดูแล้วกันว่าการอยู่บนเรือนานๆ แทบไม่ได้ออกไปเห็นเดือนเห็นตะวัน แถมยังต้องลุ้นระทึกว่าจะรอดกลับไปหรือไม่ในทุกครั้งที่มีการโจมตี มันดูจริงอย่างไม่น่าเชื่อ
อย่างที่ในหนังว่าเอาไว้จริง หลังจากไปรบกลับมา ทุกคนจะแก่ขึ้นเป็นจมเลยล่ะ
ทั้งนี้ก็เพราะผมได้รับรู้มาว่า มันเป็นการถ่ายทำที่ไม่ให้นักแสดงได้เห็นเดือนเห็นตะวันกันจริง ใบหน้าที่อิดโรยหนวดเคราเฟิ้มนั้นก็มาจากความอิดโรยของจริง ไม่ได้แต่งหน้ากันแต่อย่างใด
ด้วยความที่มันเป็นหนัง Director’s Cut มันจึงดูยืดยาวและต้องใช้ความอดทนในการดูบ้าง บางช่วงรู้สึกได้ว่ามันยาวไปนิด แต่พิจารณาดูอีกที หนังก็เก็บรายละเอียดได้หมด ฉากที่กองกันอยู่ก่อนหน้า มากพอที่จะทำให้รู้สึกว่าฉากที่ตามหลังมาทรงพลังและสมเหตุผลมากขึ้น การที่ดูหนังเรื่องนี้ด้วยจอทีวีอาจจะไม่มากพอให้ระทึกลุ้นไปกับพวกเขาเท่าที่ควร
หนังได้เข้าชิง 6 รางวัลออสการ์ ในสาขาบทภาพยนตร์ดัดแปลง ผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม การถ่ายภาพ การตัดต่อ การตัดต่อเสียง และเทคนิคพิเศษด้านเสียง แม้จะพลาดมาทุกรางวัล แต่ก็ยังได้เสียงชื่นชมในฐานะหนังเกี่ยวกับเรือดำน้ำที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์
สุดท้ายแล้ว หนังก็ยังไม่ทิ้งสาส์นที่บ่งบอกถึงความเลวร้ายของสงคราม มันไม่อาจจะจบลงโดยไม่ทิ้งรอยปวดร้าวและคราบน้ำตา ไม่มีทหารคนไหนที่ไม่เจ็บปวดกับที่สิ่งที่ตนได้ทำในสงคราม ทุกอย่าง เกิดขึ้นเพราะคำสั่งที่จำเป็นต้องทำตาม
หรือตราบใดที่ยังมีมนุษย์ โลกก็ยังคงมีสงคราม…
ชื่อภาพยนตร์: Das Boot / ดาส บูท / The Boat / อู 96 นรกใต้สมุทร
ผู้กำกับภาพยนตร์: Wolfgang Petersen
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: Wolfgang Petersen (screenplay), Lothar G. Buchheim (novel)
นักแสดงนำ: Jürgen Prochnow, Herbert Grönemeyer, Klaus Wennemann
ปี: 1981
ความยาว: 149 นาที, 209 นาที (director’s cut)
แนว/ประเภท: Adventure, Drama, Thriller, War
อัตราส่วนภาพ:
เรท: ไทย/, MPAA/
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: ปี พ.ศ.2525
สตูดิโอ/ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: Bavaria Film, Radiant Film GmbH, Süddeutscher Rundfunk (SDR)
อู 96 นรกใต้สมุทร
Das Boot (Director's Cut) - 9
9
Das Boot
ด้วยความที่มันเป็นหนัง Director's Cut มันจึงดูยืดยาวและต้องใช้ความอดทนในการดูบ้าง บางช่วงรู้สึกได้ว่ามันยาวไปนิด แต่พิจารณาดูอีกที หนังก็เก็บรายละเอียดได้หมด ฉากที่กองกันอยู่ก่อนหน้า มากพอที่จะทำให้รู้สึกว่าฉากที่ตามหลังมาทรงพลังและสมเหตุผลมากขึ้น การที่ดูหนังเรื่องนี้ด้วยจอทีวีอาจจะไม่มากพอให้ระทึกลุ้นไปกับพวกเขาเท่าที่ควร