รีวิวหนัง Insomniacs After School ถ้านอนไม่หลับ ไปนับดาวกันไหม | รักวัยรุ่น อบอุ่นหัวใจ

ผมเป็นคนที่ชอบดูหนังญี่ปุ่น ไม่ว่ามันจะสร้างขึ้นมาใหม่ หรือดัดแปลงมาจากหนังสือหรือมังงะก็ตาม สาเหตุนั้นยังไม่แน่ชัด แต่ที่ชัดคือชอบทิวทัศน์ที่ปรากฏอยู่ในหนัง รู้สึกอิจฉาที่ตัวละครอยู่ในเมืองอันสวยงามแบบนั้น อีกส่วนก็คงเพราะชอบสาวญี่ปุ่น ไม่เว้นแม้กับเรื่องนี้ หนังของคนนอนไม่หลับแต่ชวนไปนับดาว ‘Insomniacs After School’ หรือชื่อไทย ‘ถ้านอนไม่หลับ ไปนับดาวกันไหม’

ความคิดเห็นส่วนตัวของนายแพท

ภาพยนตร์คนแสดงที่สร้างมาจากมังงะชื่อดัง เรื่องราวของหนุ่มสาว ม.ปลาย ที่มีต่างปัญหานอนไม่หลับ เจอฐานลับบนหอดูดาวของโรงเรียน จนต้องหาทางฟื้นฟูชมรมดาราศาสตร์ขึ้นมา ที่กลายเป็นเส้นทางแก้ไขปัญหาของทั้งคู่ไปพร้อมๆ กับความสัมพันธ์ที่ก่อตัวขึ้นมา หนังพาเที่ยวเมืองนานาโอะเราเพิ่งได้รู้จัก พบกับแง่มุมของปัญหาที่วัยรุ่นบางคนต้องพบเจอ และเคมีที่เข้ากันดี๊ดีของ โมริ นานะ และ โอคุไดระ ดันเคน

มันคือหนังแนววัยรุ่นญี่ปุ่นที่ชวนอบอุ่นตลอดทั้งเรื่องราว ผสมผสานความตลก โรแมนติก และดราม่าได้ค่อนข้างโอเค เล่าเรื่องได้กระชับ และมีช่วงให้น้ำตาซึมกันด้วยนะ

เรื่องย่อหนัง ‘Insomniacs After School’

มันเป็นเรื่องราวของหนุ่มสาวนักเรียน ม.ปลาย สองคนที่เป็นโรคเดียวกัน หนึ่งคือ กันตะ นาคามิ (โอคุไดระ ดันเคน/Daiken Okudaira จากภาพยนตร์เรื่อง ‘Village’, ‘My Small Land’ และ ‘Mother’) เด็กหนุ่มที่ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วยบุคลิกขี้หงุดหงิดของเขาเอง มีปัญหานอนไม่หลับในยามค่ำคืน ส่งผลให้ง่วงงุนในตอนเข้าเรียนเป็นประจำ และในวันทำความสะอาดอาคารเรียน นาคามิได้ค้นพบหอดูดาวที่ถูกทิ้งให้กลายเป็นห้องเก็บของ แต่มันกลับเป็นที่ที่เขางีบหลับได้เฉย

แต่เขาก็ไม่ได้อยู่ที่นั่นคนเดียวยะ เพราะเขาได้เจอเพื่อนใหม่อย่าง อิซากิ มางาริ (โมริ นานะ/Nana Mori จากภาพยนตร์เรื่อง ‘Weathering with You’, ‘Last Letter’ และซีรีส์เรื่อง ‘The Makanai: Cooking for the Maiko’) ก็มีอาการเดียวกัน ทั้งคู่พบว่านี่เป็นที่เดียวที่พวกเขาจะงีบหลับได้ รวมทั้งยังสบายที่ได้แชร์อาการนอนไม่หลับที่เป็นเหมือนๆ กันได้อีกต่างหาก

น่าเสียดาย ที่โรงเรียนไม่ยอมให้ใช้พื้นที่หอดูดาวโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่พวกเขาก็ค้นพบทางออกของปัญหานี้ นั่นคือ การตั้งชมรมดาราศาสตร์ขึ้นมานั่นเอง

รีวิวหนัง ‘ถ้านอนไม่หลับ ไปนับดาวกันไหม’

ดั้งเดิมมันเคยเป็นมังงะ ผลงานของ อ. มาโกโตะ โอจิโระ ตีพิมพ์ในนิตยสาร Big Comic Spirit รายสัปดาห์ ได้รับการเสนอเป็น 1 ใน 50 เรื่องที่ได้ชิงรางวัล Next Manga Awards ครั้งที่ 6 ก่อนจะฮิตและโด่งดังจนได้รับการนำไปสร้างเป็นอะนิเมะซีรีส์ โดยสตูดิโอ Liden Films ก่อนจะถูกสร้างเป็นภาพยนตร์คนแสดงที่ออกฉายในปีเดียวกัน ในเวอร์ชันภาพยนตร์นี้ มีผู้กำกับเป็น อิเคดะ ชิฮิโระ/Chihiro Ikeda ที่มีเครดิตผลงานอย่าง ‘Tokyo no Hi’ และ ‘Startup Girls’

ส่วนหนังเรื่องนี้ ก็ไม่ได้มีเล่นกันอยู่สองคนนะ เพราะยังมีนักแสดงวัยรุ่นรวมกันอยู่มากมาย ทั้ง Haruka Kudō อดีตสมาชิกวง Morning Musume ที่มาเล่นเป็น ฮายะ มางาริ พี่สาววัยมหา’ลัยที่แก่กว่าอิซากิอยู่ 4 ปี ด้านกันตะเองก็มีเพื่อนวัยเด็กอย่าง ทาโอะ อุเคกาวะ ที่สวมบทบาทโดย Kaisei Kamimura ส่วนกลุ่มเพื่อนสาวของอิซากิก็มี Riko Nagase (จากซีรีส์เรื่อง ‘17.3 About a Sex’)​ ที่เล่นเป็น มาโกโตะ คานิกาวะ, Seira Anzai ที่เล่นเป็น คานามิ อานะมิสุ และ Honoka Kawasaki ที่เล่นเป็น มินะ โนโนะ

นอกจากนี้ ก็ยังมี Minori Hagiwara (จากหนังเรื่อง ‘As the Gods Will’) ที่เล่นเป็น ยูอิ ชิโระมารุ สมาชิกคนเก่าของชมรมดาราศาสตร์ที่ตอนนี้ทำร้านเกมอยู่ข้างสถานีรถไฟ

คราวนี้ มาเข้าเรื่องกันบ้าง หอดูดาวเก่าของโรงเรียนเนี่ยขึ้นชื่อเรื่องผี เลยไม่มีใครกร้ำกรายเข้าไปใช้ ไปๆ มาๆ กลายเป็นห้องเก็บของ รกมาก แต่ก็มืด น่าแปลกที่ทั้งสองงีบหลับได้อย่างสบายใจ และกลายเป็นฐานลับของคู่หูนักงีบ เมื่อคุณครูรู้เข้า พวกเขาก็ถูกห้ามไม่ให้แอบเข้าไปใช้ แต่การจะได้ใช้หอดูดาวต่อ มันก็พอมีทางออกอยู่เหมือนกันนา นั่นก็คือ การตั้งชมรมดาราศาสตร์ขึ้นมาเลยไง

ทำให้กันตะต้องรับหน้าที่ประธานชมรม ต้องเขียนแผนงาน จัดกิจกรรมเพื่อสร้างผลงานและชื่อเสียงให้กับชมรม อย่างเช่น งานดูดาว หรือการลงประกวดภาพถ่ายดวงดาว ทั้งหมดทั้งมวลก็ทำให้เด็กนอนไม่หลับ 2 คน ได้พบโอกาสที่จะหลุดออกมาจากอาการดังกล่าว ได้เข้าหาผู้คนมากขึ้นเลยเหมือนได้เพื่อนใหม่ พร้อมๆ ไปกับลับคมตัวเองด้วยทักษะเสริมอย่างการฝึกปรือฝีมือการถ่ายภาพ และทำให้สองคนได้ใกล้ชิดสนิทสนมกัน เริ่มเปิดใจเล่าเรื่องส่วนตัวแก่กันด้วย อะไรงิ

เรื่องราวที่เริ่มต้นขึ้นด้วยความเหงาที่แต่ละคนต่างต้องเผชิญมันด้วยตัวเอง พวกเขาไม่กล้าจะเปิดเผยมันให้กับใครแม้กระทั่งคนในครอบครัว แต่เมื่อสองคนที่มีปัญหาร่วมมาเจอกัน จึงต่างเข้าใจกันได้ไว และเปิดใจเผยเรื่องลับของตนให้อีกฝ่ายรับรู้ ทำให้คนดูเข้าใจด้วยว่า เหตุใดพวกเขาจึงมีอาการนอนไม่หลับ ต่างคนต่างกำลังเผชิญกับปัญหาส่วนตัวอะไร แต่พวกเขาก็กำลังก้าวเดินไปข้างหน้า พร้อมๆ กับหัวใจที่กำลังเต้นแรงเพราะความใกล้ชิดนั้น

มันเป็นหนังวัยรุ่น ที่ทำให้เราเข้าใจปัญหาบางอย่างของบางคนในวัยนี้ ขณะเดียวกัน ก็เปิดให้เห็นความสุขในการทำสิ่งใหม่ๆ โดยไม่กลัวที่จะได้ลอง แม้ระหว่างทางจะต้องมีน้ำตากันบ้าง พลาดพลั้งไปบ้าง แต่ทุกอย่างคือบทเรียน

เอาจริงๆ บางส่วนของหนังก็ดูมีความรวบรัดอยู่เหมือนกันนะ ด้วยความที่มันต้องเล่าให้จบภายใน 2 ชั่วโมง รายละเอียดบางอย่างที่เคยเล่าในมังงะหรือในอะนิเมะซีรีส์ก็อาจถูกลดทอนไป เช่น ส่วนที่เกี่ยวกับแมวที่ไม่มีสักจุด (แต่ก็แอบเห็นเป้แมวแขวนอยู่แหละ) ต้องบอกว่า เคมีของ โมริ นานะ และ โอคุไดระ ดันเคน นั้นโดดเด่น สองคนเล่นดีมาก บทก็มีทั้งตลก ดราม่า และโรแมนติก ผสมกันได้อย่างดีงาม ส่วนตัวชอบโมริ นานะ มากๆ เพราะน้องเป็นสาวตัวเล็ก ยิ้มเก่ง บุคลิกน่ารัก นายแพทงิ ใจฟูไปพร้อมกับเรื่องราวในหนังเลย

แต่สิ่งที่เราได้จากหนังกลับมีมากกว่าความอบอุ่นของหนังวัยรุ่นญี่ปุ่น เพราะมันเต็มไปด้วยงานภาพสวยของทิวทัศน์ของเมืองนานาโอะ จังหวัดอิชิกาวะ ที่เป็นแบ็กกราวด์ของเรื่องตั้งแต่ฉบับมังงะ และหนังก็ไปถ่ายทำกันในเมืองนี้ถึง 1 เดือนเต็มๆ เป็นเมืองที่ล้อมรอบด้วยทะเลและภูเขา สวยจนอยากไปเที่ยวชมด้วยตัวเองเลย

ต้องบอกว่าเพลงปิดท้ายหนังนั้นมันเพราะมากเลย ฟังและอ่านซับไตเติลเพลินจนลืมไปดูภาพที่ก็เล่าเรื่องเช่นกัน แถมมันยังปิดท้ายด้วยฉากแถมด้วยนะ ไม่ต้องรีบลุกกันล่ะทุกคน ส่วนใครที่อยากดูเวอร์ชันอะนิเมะซีรีส์ ที่นี่มีให้ชมกันน้าา

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง