รีวิวหนัง ยอดมนุษย์เงินเดือน | มัน โดน มาก!

ไม่ค่อยได้เขียนถึงหนังไทยเท่าไหร่เลยนะบล็อกนี้ เริ่มละอายใจตัวเองขึ้นมานิดหน่อย หลังจากพบว่า เสียงตอบรับของ ‘ยอดมนุษย์เงินเดือน’ ค่อนข้างดี จึงเลือกเข้าโรงไปชมด้วยตาตัวเองเสียหน่อย แล้วก็ได้มาเขียนหนังที่พูดถึงมนุษย์เป็นล้านๆ ในประเทศนี้ พร้อมใส่ทุกอารมณ์ลงในหนังได้อย่างลงตัว

หนังเรื่องนี้รวบรวมนักแสดงมาจากหลากหลายที่มา บ้างก็เป็นซูเปอร์สตาร์ที่สาวๆ คลั่งไคล้ บ้างก็เป็นนักร้องที่ก้าวขึ้นมาจากเวทีเรียลลิตี้ บ้างก็ประกอบสัมมาอาชีพดีเจ และบ้างก็ไม่เคยแม้แต่จะเป็นนักแสดงมาก่อนเลยในชีวิต ทุกคนมารวมตัวกันภายใต้การกำกับฯ ของ วิรัตน์ เฮง ผู้ดีกรีมากมายจากละครเวทีและซิทคอม

เขาหยิบเอาเรื่องราวของมนุษย์มากมายที่อยู่ในเมืองหลวงของประเทศ ที่ต้องรีบตื่นมาแต่เช้า ผจญรถติดทุกวี่วัน นั่งทำงานหัวปั่นแลกกับเงินที่มาตอนปลายเดือน และเฝ้ารอโบนัสปลายปีอย่างมีหวัง ทำงานหนักเพื่อจะแย่งกันไปเที่ยวต่างจังหวัดในช่วงวันหยุดยาว สุดท้ายก็ไปแย่งกันกินแย่งกันใช้เหมือนเดิมอีก ซึ่งจะว่าไปก็มีคนมากมายเลยทีเดียวที่เป็นกลุ่มเป้าหมายผู้ซื้อตั๋วดูหนัง

และมันเป็นอะไรที่เขาต้องเจอกันไม่มากก็น้อย

เรื่องย่อหนัง ‘ยอดมนุษย์เงินเดือน’

เล่าเรื่องของ ปั้น (ติ๊ก – เจษฎาภรณ์ ผลดี) ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดรูปหล่อผู้จริงจังกับงาน รับหน้าเอาโปรเจ็กต์ท้ายปีมาทำโดยไม่รู้ว่ามันกำลังจะเปลี่ยนชีวิต เขาได้เจอกับ หวาย (โบ – ณัฐชลัยย์ สุขะมงคล) สาวน้อยผู้ช่วยคนใหม่ที่เข้ามาทำเพียง 3 เดือนเพราะแม่บอกให้มา เธอฝันอยากเป็นนักวาดการ์ตูนและมีพ็อกเก็ตบุ๊กของตัวเอง เพราะฉะนั้น งานนั่งโต๊ะกินเงินเดือนจึงมิใช่เธอเลยสักนิด

และมันยังเล่าไปถึงมนุษย์เงินเดือนอีกมากมายในบริษัทเดียวกัน ซึ่งเชื่อว่าหลายๆ ที่ก็ย่อมมีคนจำพวกนี้อยู่ในกลุ่มด้วย ไม่ว่าจะเป็น เจ้าหน้าที่การเงินที่ใช้เงินเดือนชนเดือนอย่าง นัน (ดีเจต้นหอม – ศกุนตลา เทียนไพโรจน์), นุช (ไนซ์ – จิรภา วงศ์โฆษวรรณ) เลขาฯ ผู้จัดการให้นายทุกอย่างแม้แต่เรื่องส่วนตัว ความฝันของเธอคือการมีรถยนต์ของตัวเองสักคัน หรือจะเป็น จือ (เต๋า AF8 – เศรษฐพงษ์ เพียงพอ) พนักงานทดลองงานที่ทำผิดซ้ำซากจนไม่เคยผ่านการทดลองงานสักที แถมยังจีบสาวไม่เลือกหน้า, ชัย (ซ้ง – ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์) พนักงานฝ่ายทรัพย์ยากรมนุษย์ที่จริงจังกับการประหยัดไฟของบริษัท และเฝ้ารอจะได้ขึ้นแท่นผู้จัดการกับเขาบ้าง …

รีวิวหนังไทย ‘Super Salaryman’

ในเรื่องความตลก คงไม่ต้องพูดถึง หนังมีให้มากพออยู่แล้ว แต่สิ่งอื่นที่ทำให้ผมรู้สึกว่า นี่คือหนังไทยที่มีอีกหลายส่วนสมควรถูกพูดถึง ก็คงจะเป็นการเกลี่ยบทให้กับตัวประกอบตัวเล็กตัวน้อยให้มีความสำคัญ-มีตัวตนในระดับที่คนดูจะจดจำได้ดี ขณะเดียวกันก็หยิบจับ “ความรู้สึก” ต่างๆ ที่เหล่ามนุษย์เงินเดือนด้วยกันมักจะได้ยินหรือรู้สึกเองมาใส่ในหนังได้เรียกว่า ค่อนข้างครบถ้วน จิกกัดอาชีพนี้ได้หลายซอกหลายมุม อีกทั้งก็ใส่แง่มองที่เหล่ามนุษย์เงินเดือนอาจจะละเลยและมองไปไม่ถึงได้อีก

บางช่วง เราหัวเราะไปกับมัน เพราะนั่นมันเรื่องที่เราเคยเจอมานี่หว่า บางช่วง เราอาจต้องเสียน้ำตาให้กับมัน เพราะบางทีงานประจำก็ประเคนความรันทดให้กับพวกเรา

เราทุกคนต่างก็มี “ความฝัน” แต่ความฝันของเรานั้นไม่เหมือนกัน ความฝันของคนหนึ่งก็อาจจะดูไร้แก่นสารสำหรับอีกคน แต่การมองในมุมที่ต่างกันก็อาจจะช่วยส่งเสริมกันและกันในการสร้างความฝันให้กลายเป็นความจริงได้ หลายครั้งที่เราต้องล้มลุกคลุกคลานกับ “เรื่องอะไรก็ไม่รู้” ในที่ทำงาน เราอาจจะสูญเสียอะไรบางอย่างที่เราเคยคาดฝันจากงานที่เรานั่งทำทุกวัน แต่ก็ใช่ว่าเราจะเสียไปซะทุกอย่าง เพราะในความสูญเสียนั้น เราเองก็อาจจะได้อะไรกลับคืนมาโดยไม่รู้ตัวก็ได้ เราอาจจะมองว่าตัวเองเป็นทาสของบริษัท แต่เราก็ต้องถามตัวเองว่า เพราะอะไรเราจึงยังทำมันอยู่

“ยอดมนุษย์เงินเดือน” จึงไม่ใช่หนังที่ดูเพื่อเอาสนุกแต่เพียงถ่ายเดียว อย่างที่หน้าหนังบอกเราแต่อย่างใด

ชื่อภาพยนตร์: ยอดมนุษย์เงินเดือน / Super Salaryman
ผู้กำกับภาพยนตร์: วิรัตน์ เฮง
ผู้เขียนบทภาพยนตร์: วิรัตน์ เฮง, พงศ์เศรษฐ์ ลักษมีพงศ์, ธีรวัฒน์ อนุวัตรอุดม
นักแสดงนำ: เจษฎาภรณ์ ผลดี, ณัฐชลัยย์ สุขะมงคล, จิรภา วงศ์โฆษวรรณ, ศกุนตลา เทียนไพโรจน์, เศรษฐพงษ์ เพียงพอ, ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
แนว/ประเภท: Comedy, Drama
เรท: ไทย/น15+ , USA/
ความยาว: นาที
ผู้สร้าง/ผู้จัดจำหน่าย: เวิร์คพอยท์ พิคเจอร์ส, โต๊ะกลม, สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชันแนล
วันที่เข้าฉายในประเทศไทย: 5 ธันวาคม 2555