
เอาจริงๆ ไม่ว่าใครเป็นที่คอหนังก็คงเคยผ่านตากับผลงานของ M. Night Shyamalan ผู้กำกับเชื้อสายอินเดียที่เติบโตมาในฟิลาเดลเฟีย กันมาหลายต่อหลายเรื่องแล้ว จนเข้าใจถึงธรรมชาติของหนังแกว่าจะออกมาประมาณไหน หนังที่เล่าถึงอะไรที่ลึกลับเหนือธรรมชาติ แต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้ เพราะ ‘Trap’ หรือชื่อไทย ‘แทร็ป’ (อ้าว ก็ชื่อเดียวกันนี่หว่า) เล่าถึงการจับตัวอาชญากรในคอนเสิร์ต
ความเห็นส่วนตัวของนายแพท
หนังของ เอ็ม. ไนท์ ชยามาลาน ที่ไม่เล่นเรื่องลึกลับเหนือธรรมชาติ ไม่เล่นเรื่องมนุษยนิยม แต่หันมาเล่าเรื่องระทึกเอาตัวรอดของฆาตกรต่อเนื่องที่มีโลกสองใบในคอนเสิร์ตของป็อปสตาร์ที่กลายเป็นกับดักจับตัวเขา จอช ฮาร์ทเน็ทท์ ต้องเล่นเป็นทั้งคุณพ่อแสนดีและเป็นอาชญากรโรคจิต ซึ่งเขาก็ทำได้ดีทั้งสองทาง ช่วงแรกก็ชวนสงสัยในเหตุผล แต่ก็หนังก็เล่าเพื่อปิดมุมให้ตัวเองได้ดี มีช่วงคอนเสิร์ตที่ชวนนึกถึงตัวเองวันเก่า แม้เจ้าหน้าที่ดูสะเพร่าแต่ฆาตกรก็ฉลาดเกินเบอร์ ไม่ต้องแปลกใจถ้าพบว่าดูไป ลุ้นเอาใจช่วยฆาตกรไป…ซะงั้น
งานนี้ เอ็ม. ไนท์ กลายเป็นป๋าดันอีกครั้ง เมื่อเล่าหนังที่มีลูกเป็นศิลปินบนเวทีคอนเสิร์ต แถมแต่งและร้องเองหมดทั้งเรื่อง
เรื่องย่อหนัง ‘Trap’
หนังเรื่องนี้ เล่าถึงคูเปอร์ (จอช ฮาร์ทเน็ตต์ จากหนังเรื่อง ‘Oppenheimer’, ‘Pearl Harbor’ และ ‘Black Hawk Down’) และไรลีย์ (แอเรียล โดโนฮิว จากซีรีส์ ‘Wolf Like Me’) สองพ่อลูกที่ตัวลูกเป็นแฟนคลับตัวยงที่คลั่งไคล้ในป๊อปสตาร์นาม เลดี้ เรเวน (ซาเลก้า ชยามาลาน) เป็นอย่างมาก เธอร้องตามได้ทุกเพลง เต้นได้ทุกท่า จนที่สุด พ่อต้องพาลูกสาวเดินทางมาสานฝันให้ไรลีย์ได้เจอศิลปินในดวงใจ
แต่ทว่าบรรยากาศของคอนเสิร์ตครั้งนี้ ดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่ คูเปอร์สังเกตเห็นว่ามีเจ้าหน้าที่ตำรวจที่มาดูแลความปลอดภัยค่อนข้างหนาตาเป็นพิเศษ ก่อนที่สองพ่อลูกจะได้รู้ว่า คอนเสิร์ตนี้เป็นแค่กับดักที่จะจับกุมตัวฆาตกรต่อเนื่องเลื่องชื่อนาม “เดอะบุตเชอร์” ผู้แฝงตัวมาอยู่ในงาน
รีวิวหนัง ‘แทร็ป’
หลังๆ นายแพทพบว่า ไม่ค่อยได้ประทับใจกับงานหนังที่ เอ็ม. ไนท์ ชยามาลาน กำกับสักเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเป็น ‘Old’ ที่เปิดดูในบ้าน ซีรีส์ ‘Servant’ ที่ฉายใน Apple TV+ หรือ ‘Knock at the Cabin’ ที่ได้ดูในโรงหนัง และก็ได้ข่าวว่า หนังเรื่องใหม่ของเขาจะทำร่วมกันกับลูกสาว เล่าเรื่องราวของพ่อลูกที่เข้าไปดูคอนเสิร์ตร่วมกัน แต่ทั้งคอนเสิร์ตมันกลายเป็นกับดักเพื่อดักจับฆาตกรต่อเนื่อง อืมม ไม่ใช่เรื่องเหนือธรรมชาติ ลึกลับๆ หรือออกแนวมนุษยนิยมแล้วเนอะ จะว่าไปก็ดีเหมือนกัน ได้เข้าไปเจออะไรที่แตกต่างออกไปบ้าง
หนังมันเล่าเรื่อง คูเปอร์ คุณพ่อแสนดีที่พาลูกสาวไปดูคอนเสิร์ตของศิลปินในดวงใจ แต่เราก็รับรู้แล้วตั้งแต่ได้ดูตัวอย่าง ที่ชวนให้เรารู้สึกไม่ไว้วางใจและคาดเดาได้ว่า เขาก็คือฆาตกรต่อเนื่องที่ตำรวจกำลังเตรียมการจับกุม โดยเล่นใหญ่ใช้ทั้งคอนเสิร์ตเป็นกับดัก ถามจริง ว่ามีใครไม่รู้บ้าง ตัวอย่างมันออกจะโจ่งแจ้งขนาดนั้น แสดงว่า ตัวหนังเองก็ต้องการให้คนดูมองเห็นแต่เนิ่นๆ แล้ว เหลือแค่เข้าไปลุ้นว่า คูเปอร์ หรือ เดอะบุตเชอร์ คนนี้ จะหนีรอดออกไปจากกับดักหรือไม่นั่นเองแหละครับ
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ชื่นชอบหนังเรื่องนี้ ก็คงเป็นการพานายแพทกลับไปสู่บรรยากาศของการชมคอนเสิร์ตอีกครั้ง โดยมีตัวละครนำอย่างไรลีย์ ที่เล่นเป็นตัวแทนของเหล่าผู้ชื่นชอบคลั่งไคล้และสุดแฮปปี้ที่จะได้ไปดูคอนเสิร์ตของศิลปินคนโปรด และ แอเรียล โดโนฮิว ก็เล่นเป็นติ่งที่ดี๊ด๊าสุดฤทธิ์ จนพาเราขำคิกคักเหมือนได้เห็นภาพที่คุ้นตาในวันเก่าๆ และบทก็พาเราไปอยู่ทั้งหน้าเวทีในฐานะคนดูทั่วไป และแบ็คสเตจหรือหลังเวทีที่น้อยคนมากจะเข้าไปถึง
แม้จะทำให้รู้สึกว่า ตำรวจเล่นใหญ่เกินไปมั้ยที่จะเอาทั้งคอนเสิร์ตมาสร้างเป็นกับดัก แต่ก็นั่นแหละ อาชญากรโรคจิตรายนี้คงต้องเทพมาก จับตัวได้ยากสุดๆ และเมื่อตำรวจล่วงรู้ว่าเขาหลวมตัวมาดูคอนเสิร์ต จึงมองว่านี่คือโอกาสดีที่สุดในการจับกุมตัว เพียงแต่ฆาตกรต่อเนื่องรายนี้ไม่ได้โง่ให้จับได้ง่ายๆ ขนาดนั้น และหนังก็บอกว่า งานนี้มีโปรไฟเลอร์มือดีอย่าง ดร.แกรนต์ (เฮย์ลีย์ มิลส์ จากซีรีส์ ‘Unforgotten’) มาคุมงานด้วยนะ
ในหนัง เราจึงได้เห็นความฉลาดเป็นกรดในการเสาะหาหนทางหลบเลี่ยงวิธีต่างๆ แม้จะชวนรู้สึกว่า เจ้าหน้าที่ดูมีความประมาทเลินเล่อซะเหลือเกิน แต่ถ้าปล่อยจอยมันก็กลายเป็นมุกขำๆ ที่ทำให้เราสนุกกับการเล่าเรื่องได้ และเราจะได้เห็นการชิงไหวชิงพริบระหว่างฆาตกรโรคจิตกับตำรวจ ซึ่งเอ็ม. ไนท์ ก็เล่าออกมาได้อย่างสนุกลุ้นดีเลยทีเดียว
โปรดักชันฉากคอนเสิร์ตก็ไม่ได้ไก่กา พวกเขาทั้งแต่งเพลงใหม่ ออกแบบชุดและการแสดง สร้างฉากฮอลล์คอนเสิร์ตได้เหมือนจริง ทำให้เราได้เห็นการร่วมงานของ เอ็ม. ไนท์ และ ซาเลก้า ลูกสาวที่เป็นศิลปินนักร้องนักแต่งเพลง มาทำเพลงพร้อมกับแสดง แถมตัวเอ็ม. ไนท์ ก็ร่วมเล่นเองซะด้วย ทำให้รู้สึกเหมือนเขารับบทเป็นป๋าดันอีกครั้ง หลังจากผลักดันงานกำกับเรื่องแรกให้กับอิชาน่าใน ‘The Watchers’ ไปแล้ว
แถมยังได้ร่วมงานกับ สอง สยมภู มุกดีพร้อม ตากล้องผู้มากความสามารถเจ้าของผลงาน ‘Susperia’ และ ‘Challengers’ มาร่วมสร้างสรรค์งานถ่ายให้ออกมาสวยงาม ทำให้หนังเรื่องนี้มีดีหลายอย่างที่น่าหยิบมาชื่นชม
รวมทั้งการแสดงของ จอช ฮาร์ทเน็ทท์ ที่สวมทั้งบทคุณพ่อที่แสนดีพาลูกสาวไปดูคอนเสิร์ตสานฝัน และเป็นทั้งฆาตกรโรคจิตที่ฉลาดเป็นกรด แถมต้องแสดงสีหน้าจิตๆ หวาดระแวงบ้าง แฟนตัวจริงของจอชคงฟินไปเลยที่ได้เห็นเล่นบทนี้
ในช่วงแรกของหนังก็อาจจะชวนเราสงสัยในหลายจุด โดยเฉพาะต้นสายปลายเหตุของปฏิบัติการกับดักในครั้งนี้ แต่บทหนังก็พยายามที่จะตอบข้อสงสัยของเราในเวลาต่อมา โดยที่มันก็ถือเป็นจุดหักมุมเล็กๆ ของหนังไปได้ในตัว
หนังเรื่องนี้ฉากแถมด้วยนะ แต่ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้ดู เพราะมันโผล่มาเร็วมากช่วงต้นเครดิต ยังไม่ทันลุกก็ได้เจอแล้วล่ะครับ
รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง
ชื่อภาพยนตร์ | Trap / แทร็ป |
กำกับ | M. Night Shyamalan |
เขียนบท | M. Night Shyamalan |
แสดงนำ | Josh Hartnett, Ariel Donoghue, Saleka Shyamalan, Hayley Mills, Alison Pill |
กำกับภาพ | สยมภู มุกดีพร้อม |
แนว/ประเภท | ระทึกขวัญ, สยองขวัญ, ลึกลับ, อาชญากรรม |
เรท | PG-13 |
ความยาว | 105 นาที |
ปี | 2024 |
สัญชาติ | สหราชอาณาจักร, สหรัฐอเมริกา, เยเมน |
เข้าฉายในไทย | 1 สิงหาคม 2024 |
ผลิต/จัดจำหน่าย | Blinding Edge Pictures |
คะแนนรีวิวหนัง แทร็ป
พล็อตและบท - 7.2
การแสดง - 7.6
การดำเนินเรื่อง - 7.4
เพลงและดนตรีประกอบ - 7.6
งานถ่ายภาพ เทคนิคพิเศษและโปรดักชั่น - 7.7
7.5
Trap
หนังของ เอ็ม. ไนท์ ชยามาลาน ที่ไม่เล่นเรื่องลึกลับเหนือธรรมชาติ ไม่เล่นเรื่องมนุษยนิยม แต่หันมาเล่าเรื่องระทึกเอาตัวรอดของฆาตกรต่อเนื่องที่มีโลกสองใบในคอนเสิร์ตของป็อปสตาร์ที่กลายเป็นกับดักจับตัวเขา จอช ฮาร์ทเน็ทท์ ต้องเล่นเป็นทั้งคุณพ่อแสนดีและเป็นอาชญากรโรคจิต ซึ่งเขาก็ทำได้ดีทั้งสองทาง ช่วงแรกก็ชวนสงสัยในเหตุผล แต่ก็หนังก็เล่าเพื่อปิดมุมให้ตัวเองได้ดี งานนี้ เอ็ม. ไนท์ กลายเป็นป๋าดันอีกครั้ง เมื่อเล่าหนังที่มีลูกเป็นศิลปินบนเวทีคอนเสิร์ต แถมแต่งและร้องเองหมดทั้งเรื่อง