รีวิวหนัง Babylon บาบิลอน | เมื่อฝันใหญ่แลกด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า

อาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่เคยยืนหยัดอยู่บนโลกนี้ล้วนแล้วแต่เคยรุ่งเรืองและพังทลายมาด้วยกันทั้งนั้น ถ้าพูดถึงหนังเรื่องนึงจะบอกเล่าเรื่องราวของคนกลุ่มหนึ่งที่เคยสร้างอาณาจักรของตนเองในช่วงเวลาที่สำคัญอย่างยุคที่การเปลี่ยนผ่านของหนัง และผู้กำกับที่อาสามาบอกเล่าสิ่งเหล่านั้นคือ เดเมียน ชาแซลล์ หนังเรื่องนั้นก็ต้องชื่อว่า ‘Babylon (บาบิลอน)’

หนังที่เล่าย้อนไปยังแคลิฟอร์เนียในยุคปี 1920 อันเป็นช่วงเวลาที่ผู้คนมากมายล้วนมีความฝันยิ่งใหญ่และหลั่งไหลเข้าสู่ฮอลลีวู้ด ไม่ว่าใครต่างก็ปรารถนาจะเฉิดฉายกลายเป็นคนสำคัญ เป็นซูเปอร์สตาร์ผู้เป็นที่ชื่นชอบ ระหว่างที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นไปกับการดูหนังในโรง ตัวหนังเองก็กำลังเปลี่ยนผ่านไปสู่หลักไมล์อันสำคัญ ยุคหนึ่งหนังเงียบครอบครองพื้นที่ อีกยุคหนังเสียงกำลังเข้ามาแทน ทุกชีวิตต่างเข้ามาโลดแล่น

บ้างส่องสว่างเป็นที่จับตา บ้างมอดและดับลง

เรื่องย่อหนัง ‘บาบิลอน’

หนังเล่าย้อนไปยังแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ในช่วงราวปี 1920 ที่โลกของภาพยนตร์กำลังเฟื่องฟูดึงดูดให้ผู้คนมากหน้าหลั่งไหลกันเข้ามาด้วยพลังแห่งความฝันและความปรารถนา จะได้เฉิดฉาดอยู่บนแผ่นฟิล์มและมีชื่อเสียง หนึ่งในนั้นคือสาวผู้ตั้งชื่อในวงการให้กับตัวเองว่า เนลลี่ ลารอย (Margot Robbie จากหนังเรื่อง ‘Birds of Prey’, ‘The Wolf of Wall Street’ และ ‘I, Tonya’) ที่แฝงตัวเข้าไปอยู่ในปาร์ตี้ในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีแต่คนในวงการหนังไปรวมตัวกัน ส่วนชายอีกคนที่ใฝ่ฝันอยากได้ทำงานในกองถ่ายหนังอย่าง มานูเอล ‘แมนนี่’ ตอร์เรส (Diego Calva จากซีรีส์เรื่อง ‘Narcos: Mexico’) ที่จ็อบจิปาถะอยู่ในงานนี้

เป็นโอกาสดีที่ทำให้เขาได้รู้จักกับซูเปอร์สตาร์อย่าง แจ็ก คอนราด (Brad Pitt จากหนังเรื่อง ‘Ad Astra’, ‘Bullet Train’ และ ‘Moneyball’) ชายผู้โด่งดังเป็นทั้งผู้สร้างหนังและนักแสดง ผู้ตกลงจ้างให้แมนนี่ติดตามเขาเพื่อแก้ปัญหาทุกอย่างในกองถ่าย ส่วนเนลลี่ก็ได้งานแสดงชิ้นแรกที่ทำให้พรสวรรค์ของเธอได้เปล่งประกาย

ท่ามกลางความบ้าคลั่งของการขันแข่งกันสร้างหนัง บาบิลอนยังพาเราไปรู้จักกับนักเขียนเลื่องชื่ออย่าง เอลินอร์ (Jean Smart จากหนังเรื่อง ‘Garden State’ และ ‘The Accountant’) ที่ปลายปากกาของเธอช่วยสร้างความดังและดับให้กับหนังหลายต่อหลายเรื่อง แล้วก็ยังมี เลดี้ เฟย์ ซู (Li Jun Li) หญิงสาวเชื้อสายเอเชียที่มีความเป็นเลิศด้านการร้องและเป็นเลสเบี้ยน และก็ยังได้พบกับ ซิดนีย์ พาล์มเมอร์ (Jovan Adepo จากหนังเรื่อง ‘Fences’ และ ‘Overlord’) นักทรัมเป็ตผิวดำผู้เก่งกาจที่ถูกหัวหน้าตราหน้าว่าเป่าเพี้ยนตลอดเวลา

นี่คือเรื่องราวอันวุ่นวายในช่วงที่ฮอลลีวู้ดเพิ่งเริ่มต้น

รีวิวหนัง ‘Babylon’

อันที่จริง ‘บาบิลอน’ เต็มไปด้วยนักแสดงมากมาย เอาแค่ในงานปาร์ตี้เปิดเรื่องก็นับว่าเพียบแล้ว ด้วยเพราะเป็นงานปาร์ตี้ใหญ่ที่คนทั้งวงการหนังแทบจะมารวมกันอยู่ งานปาร์ตี้ที่แสดงความบ้าคลั่งและยุ่งเหยิงของคนบันเทิงที่จะถือเป็นสีสันจัดจ้านก็ว่าได้ ขณะเดียวกันก็แฝงไว้ด้วยความเละเทะไร้ความยั้งคิดที่ปะปนอยู่ในนั้นด้วย ปาร์ตี้ครั้งนี้คือจุดเริ่มต้นในวงการหนังของตัวละครหลักอย่าง เนลลี่ และ แมนนี่

วงการนี้มีทั้งด้านสว่างและด้านมืด มุมนึง มันคือเปลวไฟที่เจิดจ้ามากพอจะหลอกล่อแมลงทุกชนิดให้เข้ามาติดกับ อีกมุมนึง มันก็ทำให้แมลงพวกนั้นหลงระเริงจนลืมตัวและพาตนเองร่วงลงสู่หุบเหว แสงที่เคยเจิดจ้า ก็กลับดับมอด ทิ้งไว้เพียงความหมองหม่นเพราะน้อยนักที่จะกลับขึ้นมาได้อีกครั้ง

หนังเรื่องใหม่ของ เดเมียน ชาแซลล์ เต็มไปด้วยความจัดจ้านของสีสัน การดำเนินเรื่องที่เน้นกระชับฉับไว และเล่าสลับไปมาระหว่างสองสามเส้นเรื่องของตัวละคร พร้อมด้วยดนตรีประกอบที่เป็นแจ๊สแบนด์ที่จัดจ้านไม่แพ้สีสัน ทั้งยังใส่เรื่องราวที่สะท้อนถึงความสว่างไสวของวงการที่ชักพาผู้คนให้ใฝ่ฝันอยากเข้ามา พร้อมกับความเละเทะข้างในที่คนเข้ามาสัมผัสจริงเท่านั้นที่จะล่วงรู้

ทว่าการเล่าแบบหลายเส้นเรื่องสลับกลับทำได้ดีในช่วงครึ่งแรก แต่กลับเริ่มแผ่วลงมาในครึ่งหลัง เมื่อหนังเริ่มเปลี่ยนจากความฉับไวกลายเป็นการมุ่งเน้นบางอย่างจนก้าวเดินช้าลง ประกอบการสลับเส้นเรื่องที่ดูขัดๆ ไม่แนบเนียนเป็นแผ่นเดียวกันอย่างเช่นช่วงแรก ทำให้หนังดูยืดยาวเกินจำเป็นไปนิด

ตัวหนังยังมากลิ่นอายบางอย่างที่ชวนให้นึกถึง ‘La La Land’ มันเล่าถึงความฝันที่แตกต่างของตัวละครหลักชายหญิงในวงการมายา การไขว่คว้าที่คู่ขนานกันไป แม้หนังจะไม่กลมกล่อมอย่างที่คิด แต่สิ่งดีของมันก็ยังคงอบอวลอยู่เต็มพื้นที่ โดยการเล่าถึงอาณาจักรที่มีวันรุ่งเรืองเฟื่องฟูและวันล่มสลาย เช่นเดียวกับคนที่เข้ามาในวงการนี้ ต่างคนต่างก็มีอาณาจักรที่ตนสร้างขึ้น อาจโด่งดังได้ภายในพริบตา ทว่าเมื่อโลกวิวัฒน์ไป โลกของหนังก็เปลี่ยนจากหนังเงียบกลายเป็นหนังเสียง รสนิยมของคนเสพก็เปลี่ยนแปลงไป อาณาจักรที่สร้างมาก็อาจล่มสลายในชั่วข้ามคืนได้เช่นกัน

‘Babylon’ ของชาแซลล์ถูกสร้างเพื่อจะคารวะหรือสดุดีต่อวงการฮอลลีวู้ด บอกเล่าถึงความเปลี่ยนแปลงนี้ผ่านผู้คนที่เข้ามา พบเจอความรุ่งเรืองและความตกต่ำ เรื่องเล่าที่แม้จะดูเตลิดไปไกลอยู่บ้างในช่วงท้าย แต่ก็บ่งบอกได้ดีว่าผู้กำกับมุ่งหมายจะบอกในสิ่งใด

มาร์โกต์ ร็อบบี้ ในเรื่องนี้ยังคงแสดงได้อย่างเฉิดฉาย เธอคือคนที่มองว่าตนเกิดมาเพื่อเป็นดวงดาวจรัสแสง เธอเข้าวงการมาด้วยพร้อมกับพรสวรรค์อันน่าทึ่ง แต่ในวันตกต่ำ ผู้คนกลับไม่มองเห็นพรสวรรค์ของเธอ บุคลิกล้นๆ ของเธอกลับทำร้ายตัวเองในเวลาถัดมา ด้าน ดิเอโก คาลวา ก็ถ่ายทอดตัวละครที่มาจากดินไม่ต่างจากมาร์โกต์ เขาพยายามเดินเข้าสู่แสงไฟแต่เพราะความรักทำให้หนทางของเขาหักเห ขณะที่ แบรด พิตต์ เขาคือซูเปอร์สตาร์ผู้ซึ่งพยายามปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลงแล้วแต่ก็ไม่อาจหยุดยั้งการล่มสลายของอาณาจักรตนเองได้

ตัวหนังมีดีอยู่หลายอย่าง มีอะไรให้ชอบอยู่หลายอย่างเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นดนตรีแจ๊สที่กระหน่ำครึมโครมทั่วทั้งเรื่อง การถ่ายทำแบบลองช็อตที่น่าตื่นตา เหน็บแนมวงการหนัง เล่าเรื่องราวในยุคเปลี่ยนผ่าน หนังอบอวลไปด้วยความบ้าคลั่งและทะเยอทะยาน

ไม่มีอะไรที่เลวร้ายเลยสำหรับหนังเชิดชูวงการหนังเรื่องนี้ เพียงแต่มันยังสร้างความประทับใจได้ไม่ตลอดเรื่อง…ก็เท่านั้น

รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง