แล้วผมก็พาตัวเองไปถึงโรงหนัง เพื่อชมแอนิเมชั่นเรื่องใหม่จาก Disney Pixar ‘Ratatouille’ แอนิเมชั่นที่ชื่อของมันเป็นชื่ออาหารฝรั่งเศสและมีคำว่า ‘Rat/หนู’ อยู่ข้างใน เป็นหนังที่ติดเครดิตไว้ทุกที่เพื่อการันตีความน่าสนใจว่า “From the Creators of Cars and Finding Nemo and the Academy Award-winning director of The Incredibles”
เรื่องราวของหนูตัวน้อย “เรมี่” ที่มีพรสวรรค์ในด้านการดมกลิ่น และความคิดที่ไม่เหมือนหนูตัวอื่น เมื่อเขาใฝ่หาแต่อาหารดีๆ ขณะที่ตัวอื่นกลับกินแต่อาหารขยะ (เอ แขวะใครอยู่หรือเปล่าเนี่ย) มันมีความสามารถในด้านการปรุงอาหาร และฝันอยากเป็นพ่อครัว
เมื่อชีวิตผกผันพลัดหลงกับบ้านของตัวเอง ญาติพี่น้องของตัวเอง มาอยู่ในปารีส เมืองใหญ่ที่มีร้านอาหารหรูและอร่อยที่สุดแห่งหนึ่งในโลก มันก็ได้พบกับ “ลิงกวินี่” เด็กหนุ่มผู้เป็นลูกชายของภรรยาของเจ้าของร้านอาหารชื่อดัง (เขาคือ ออกัส กุสโต้ เป็นพ่อครัวที่เขานับถือเป็นฮีโร่ ซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว) เด็กชายที่ดูแสนจะธรรมดา เขาเข้ามาทำงานในฐานะเด็กเก็บขยะ
ด้วยความผิดพลาดทางเทคนิค ลิงกวินี่และเรมีก็ได้รู้จักกัน แล้วรับรู้ว่าเรมี่สื่อสารกับเขาได้ แถมปรุงอาหารเก่งสุดยอด แต่หนูกับห้องครัวของร้านอาหารชื่อดัง เป็นสิ่งที่ไม่เข้ากันอย่างยิ่ง
เรมี่ต้องใช้พรสวรรค์ที่มีสร้างสรรค์อาหารรสเลิศผ่านทางลิงกวินี่ แต่ว่า ทุกอย่างมันดูไม่ง่ายเลย เมื่อดูเหมือนจะมีอุปสรรครอบด้าน ไม่ว่าจะเป็น การจ้องจับผิดจากนักวิจารณ์ ครอบครัวที่ตามมาเจอกันจนได้ การเก็บความลับเรื่องหนูเข้ามาในร้าน รวมทั้งปัญหาเรื่องความเป็นเจ้าของร้านอาหาร
รีวิวหนังแอนิเมชัน ‘Ratatouille’
แอนิเมชันเรื่องนี้ถูกสอดแทรกไปด้วยมุกน่ารักๆ ซึ่งน่าจะถูกใจเด็ก หรือผู้ใหญ่ใจเด็กได้เป็นอย่างดี รวมไปถึงภาพที่เคลื่อนไหวอย่างเนียน เนียนกว่าเรื่องไหนๆ ที่ดูมา งานฉากที่ละเอียดลออ และดนตรีประกอบที่อลังการและเข้ากับภาพเป็นอย่างดี
แต่โดยรวม กลับพบว่า มันเป็นแอนิเมชันที่ดูสนุกน้อยกว่าเรื่องที่ผ่านๆ มาของ Pixar หนึ่ง คือ มันมีเนื้อหาที่หนัก มีหลายปมไปนิดนึง มีความเป็นดรามามากกว่าเรื่องอื่นๆ คนที่คิดจะสนุกสนานกับการนั่งดูเรื่องราวมันเดินไปจนจบ อาจจะรู้สึกเครียดๆ บางเวลา อ้าปากหาวกันบ้างครั้งสองครั้ง
แต่คงไม่ปฏิเสธว่่า มันยังคงเป็นแอนิเมชันที่ดีอยู่
ด้วยนอกจากความเนียนในงานภาพแล้ว บทก็ยังคงทำได้ดีมากๆ อีกด้วย Anyone can cook! คำพูดของกุสโต้ ไม่ใช่ว่าใครก็เป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้ แต่ผู้ยิ่งใหญ่มาได้จากทุกๆ ที่ ผมเองจับใจคำพูดของ Ego นักวิจารณ์ผู้ทรงอิทธิพลในตอนท้ายของเรื่องมากๆ
In many ways, the work of a critic is easy. We risk very little yet enjoy a position over those who offer up their work and their selves to our judgment. We thrive on negative criticism, which is fun to write and to read. But the bitter truth we critics must face is that, in the grand scheme of things, the average piece of junk is more meaningful than our criticism designating it so. But there are times when a critic truly risks something, and that is in the discovery and defense of the new. Last night, I experienced something new, an extraordinary meal from a singularly unexpected source. To say that both the meal and its maker have challenged my preconceptions is a gross understatement. They have rocked me to my core. In the past, I have made no secret of my disdain for Chef Gusteau’s famous motto: Anyone can cook. But I realize that only now do I truly understand what he meant. Not everyone can become a great artist, but a great artist can come from anywhere. It is difficult to imagine more humble origins than those of the genius now cooking at Gusteau’s, who is, in this critic’s opinion, nothing less than the finest chef in France. I will be returning to Gusteau’s soon, hungry for more.
โดนจริงๆ
ก่อน Ratatouille จะเริ่มขึ้น มีอนิเมชั่นสั้นๆ อีกเรื่องขึ้นมาก่อน นั่นคือ ‘Lifted’ เรื่องราวของมนุษย์ต่างดาว ที่หาทางลักพามนุษย์ขึ้นไปทำอะไรสักอย่างบนยาน สนุกสนาน ขำๆ กันไปพอประมาณ แต่ผมกลับรู้สึกว่า มันก็เครียดไปหน่อยนะ ผิดกับแต่ละเรื่องที่เคยทำๆ มา พวกนั้น จะออกไปในทางเบาสมอง และมีเนื้อหาแบบเด็กๆ สดใสๆ
พร้อมทั้งมีตัวอย่างเล็กๆ เกี่ยวกับอนิเมชั่นเรื่องใหม่ นั่นคือ ‘Wall-E’ เรื่องราวเกี่ยวกับหุ่นยนต์ตัวหนึ่งกำหนดเข้าฉายในอเมริกา 27 มิ.ย. 51 รอละกันนะครับ
ปล. ผมว่า หนังเรื่องนี้ คงไม่เหมาะกับคนเกลียดและกลัวหนู แม้จะทำให้หนูในเรื่องมันดูน่ารัก แต่คนพวกนี้คงไม่รู้สึกอย่างนั้น รายได้ของมันอาจจะไม่สูงมากเท่าเรื่องที่ผ่านๆ มาหรอกมั้งเนี่ย
รายละเอียดเกี่ยวกับหนัง
ชื่อภาพยนตร์ | Ratatouille / ระ-ทะ-ทู-อี่ พ่อครัวตัวจี๊ด หัวใจคับโลก |
กำกับ | Brad Bird, Jan Pinkava |
เขียนบท | Brad Bird |
แสดงนำ (พากย์) | Brad Garrett, Lou Romano, Patton Oswalt |
แนว/ประเภท | แอนิเมชัน, ผจญภัย, คอมเมดี้, ครับครัว, แฟนตาซี |
เรท | G |
ความยาว | 111 นาที |
ปี | 2007 |
สัญชาติ | สหรัฐอเมริกา |
เข้าฉายในไทย | June 28, 2007 |
ผลิต/จัดจำหน่าย | Walt Disney Pictures, Pixar Animation Studios |
อยากดูตั้งแต่ตอน Trailler ออกมาแล้ว
ไปดูแล้ว ออกจากโรงมาก็ยิ้มอย่างเดียว
อย่างไรก็ชอบอะคับ น่ารักดี ๕๕๕
มันเป็นหนังที่ให้ข้อคิด หนักจริงๆ ด้วยอย่างที่พี่แพทว่าเลยครับ
ผมก็มีหาวๆ บ้าง เพราะว่าดูตอนกลางคืนด้วยแหละ
แต่คือ .. มันก็รู้สึกลุ้นมากๆๆ เหมือนกันครับ ในบางช่วง
ชอบบทพูดตอนท้ายมากเหมือนกันครับ ,, >
เบื่อมุข ของ Pixar แล้ว ยิ่งดู Rattatouille ยิ่งเบื่อ – Not Surprise Me ! อยากดู Animation ฝรั่งเศสสไตล์เดียวกับ Triplettes de Belleville หรือ Triplets of Belleville มากกว่า
สวัสดีครับ
โดยส่วนตัวผมชอบ เอ๊ย! ไม่ใช่จิ I love it (555 ผมไม่ใช่ ตาลุง Ego นะครับ)
ผมชอบและประทับใจเรื่องนี้นะครับ
หนังเรียกรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และ น้ำตา จากผม ไดก้ตลอดทั้งเรื่องเลย
ไม่ผิดไปจาก หนังทุกเรื่อง ของ Pixar เลยครับ
เรื่องนี้มีอะไรใหม่ๆ เยอะในแง่ technical ครับผมว่านะ
ดูจากพวก liquid simulation เอย และพวก fur ต่างๆ เอย
โดยเฉพาะน้ำในท่อนี่แบบ น้ำลายเหนียวคอเลยครับ ทำไปได้นะ
เรื่องนี้มีคำคมๆ เยอะและ inspire ผม มากเลยครับ
ขอบคุณครับ
^^
ถูกของพี่แพทเลย
ตอนจบ ใครไม่ชอบหนู
ถึงมันจะน่ารัก แต่มันก็ ยุ่บยั่บ ไปหน่อย
ชอบนะ
เรื่องนี้ มีคนข้างกายดูด้วย ^^;
(ผมว่า เรื่องนี้ดีสุดในช่วงนี้นะ ส่วนตัวน่ะ)
หลังจากเขียนถึง soundtrack ไปได้หลายสัปดาห์ก็ได้ไปดูมาจนได้
สนุกดีค่ะ ภาพงามมากๆ คือรู้สึกเหมือนนับวัน Pixar ก็พัฒนาภาพได้งามมากขึ้นในทุกๆเรื่องที่ออกฉายใหม่
ทว่าฉันคงคาดหวังมากเกินไป จึงรู้สึกว่ามีช่วงแอบง่วงน่ะ กับอีกอย่างเห็นด้วยนะว่าไม่เหมาะกับคนเกลียดและกลัวหนู เพราะขนาดฉันไม่เกลียดหรือกลัวมาก (แต่ไมได้รักแน่ๆ) เวลาเห็นฝูงหนูวิ่งออกมาแล้ว ใจมันกึ๋ยๆยังไงไม่รู้ แบบ อี๊ อะ ฮ่าฮ่า
แต่โดยรวมเป็นหนังที่สนุก ภาพสวย บทดี เพลงเพราะ สมแล้วที่ได้รับคำชมอย่างมากจากนักวิจารณ์
เราไปดูมาแล้ว สนุกมาก ๆ เลย
หนุกดี แต่ถ้ามีคนไปดูด้วยนี่น่าจะดีมากเลย ฮิ้ว ๆๆ
This film is very interesting.